มะปรางลูบท้องตัวเอง เธอแอบกินน้ำไปหนึ่งขวด อย่างน้อยก็อาจจะพอทนไปจนเย็น เพราะที่คอนโดฯของชัชวินทร์มีอาหารมากมายให้เธอกิน ถึงแม้ว่าจะต้องทำเองก็เถอะ
“สวัสดีค่ะ เซอร์ไพร้ส์...” ลินลดาส่ายมือไปมา ก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง เป็นท่าที่เธอชอบล้อเลียนเขา
“ดากลับมาเมื่อไหร่แล้ว” ชัชวินทร์ยิ้มกว้างเมื่อเห็นเพื่อนสาวและยังเป็นอดีตแฟนเก่าเดินเข้ามาในห้องทำงาน
“กลับมาหลายวันแล้วย่ะพ่อตัวดี หายหน้าหายตาไปนานเลยนะ” คนหน้ายู่แต่สวยจับใจทรุดนั่งลงตรงข้ามกับชายหนุ่มโดยไม่ต้องเชิญ
“คิดถึงผมเหรอครับเลยมาหา” เขาปากหวาน มองสบตาเป็นประกายของเธอ
“ถ้าบอกว่าไม่คิดถึงก็โกหกกันเกินไป เที่ยงแล้วจะช่วยคนขยันไปกินข้าวกลางวัน”
“ขยันอะไรกัน โดนโยนงานมาให้เต็มๆ แด๊ดจะปลดตัวเอง”
“ก็กิจการบ้านตัวเองจะบ่นทำไม พี่ราร์ดเองก็มีธุรกิจที่ต่างประเทศเยอะแยะ” ลินลดายิ้มหวาน เธอสนิทกับครอบครัวของเขาเพราะตัวเองเคยเป็นคนรักชัชวินทร์ม
