คนขี้อายค่อยๆ หอมแก้มเขาซ้ายขวา เพราะคนอยากให้หอมทำแก้มป่องเอียงให้อย่างง่ายดาย “ปากด้วย”
เขาทวงเสียงพร่า เลียริมฝีปากด้วยความรู้สึกแปลกๆ คนขี้อายหลับตาก่อนจะจุ๊บเบาๆ แล้วผละออกห่าง “แทบไม่รู้สึกเลย” เขาบอกหน้ายุ่ง
“เอ่อ... อื้อ” เธออ้าปากจะบอกว่าทำได้แค่นี้จริงๆ เลยโดนบดจูบลงมาก ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าในโพรงปากนิ่ม เกี่ยวกระหวัดรัดจนเธออ่อนระทวยแทบรูดลงไปกองอยู่ในสระ ดีที่เขากระชับอ้อมแขนเอาไว้ รสจูบกำซาบซ่านที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนทำให้คนอ่อนประสบการณ์ถึงกับเบลอ ทำอะไรไม่ถูก เข่าอ่อน หอบหายใจสะท้าน หน้าแดงก่ำ เงอะงะไปหมดเมื่อเขาถอดจูบดูดดื่มออกไป
“จูบไม่ได้เรื่อง” เขากระซิบเสียงห้าวแหบพร่า ก่อนจะพาเธอขึ้นสระ
“มะปรางจะไปทำอาหารใหม่นะคะ” เธอรีบบอกเมื่อเขาปล่อยให้เป็นอิสระ
“กินด้วยกันเถอะ สายแล้ว เดี๋ยวไม่มีแรง” เขาจับเธออุ้ม คนอยากหนีได้แต่กอดคอหนาเอาไว้ หนีไม่รอดก็ทำตาปริบๆ แป๋วแหววเช่นเด
