“เป็นเมียฉันต้องอดทนสิ อยากจะจับฉันนักไม่ใช่เหรอ ก็ควรรู้ว่าหน้าที่เมียมันเป็นแบบนี้แหละ” เขาเยาะเย้ยคร่อมร่างเธอเอาไว้ แก้วกัลยาเบือนหน้าหนีสายตาร้อนแรงของเขา
“พี่ราร์ดพอแล้ว แก้วจะขาดใจแล้วจริงๆ” เธอพ้อเขาเสียงสั่น
“ใครจะสน” เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ จับกระชับเอวคอดเอาไว้แน่นก่อนจะกระแทกกายเข้าหา แก้วกัลยาร้องเสียงหลง เธอแทบเข่าทรุดอยู่ในท่าคลาน
“เราจะเข้าหอสักสิบวันสิบคืนดีไหม” เขาแนบร่างร้อนชื้นมาหา กระซิบถามเธออย่างรื่นรมย์ คนได้ยินถึงกับเข่าทรุดจริงๆ เธอส่ายหน้าไปมา กลัวเซ็กซ์ของเขาจนไม่อยากอยู่ห้องเดียวกับสามีอีก
“เอาน่า เรียกว่าฮันนีมูนไปในตัว เพราะฉันขี้เกียจหาทำเลย์” เขายังพูดให้เธอตัวสั่นระริก เพราะคำพูดของเขาทำให้ซอกเนื้อสาวตอดรัดเขาตามสัญชาตญาณ อารมณ์ทั้งหวาดหวั่นทั้งเสียวซ่าน โจมตีเธออย่างไม่น่าให้อภัย
“พี่ราร์ดพอก่อนค่ะ แก้วอยากอาบน้ำ” เธอพยายามหาทางเอาตัวรอด
“อาบน้ำเรอะ ไอเ
