“อื้อ...” ทั้งสองร้องครางพร้อมกัน เมื่อหลอมรวมเป็นหนึ่ง แก้วกัลยารู้สึกเหมือนพื้นที่เหยียบยืนสั่นไหวอยู่ใต้ฝ่าเท้า สัมผัสอ่อนโยนแสนจะวาบหวามของเขา ทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง
แรงรักจากกายแข็งแรงบดเบียดเข้ามาแนบชิดสนิทเป็นเนื้อเดียวกันครั้งแล้วครั้งเล่า เธอร้องครางปลดปล่อยไปตามอารมณ์ที่เขาจุดขึ้น มือนิ่มบีบแขนล่ำๆ ของเขาเอาไว้แน่น ในขณะที่เขาโยกกายเข้ามาหา
“แก้วอยากอยู่ประเทศไทยก่อนไหม” เขาถามความเห็น ขณะที่โหมสะโพกใส่เธอ เสียงหอบๆ ของเขาทำให้เธอปรือตาขึ้นมองอย่างรัญจวน
“แก้วอยู่ได้ทุกที่ที่มีพี่ราร์ดค่ะ” เธอตอบเขาเสียงสั่นสะท้าน เลื่อนมือขึ้นมาเกาะกอดบ่าของเขาเอาไว้แน่น แรงรักของเขาฮึกเหิมและเหมือนพายุร้าย แต่พอจบเสร็จทุกอย่างก็กระจ่างในอารมณ์และความรู้สึก
“เจ็บไหม” เขากระแทกกายกึกๆ ยึดสะโพกเธอเอาไว้มั่น แก้วกัลยาส่ายหน้าไปมาพร้อมกับครางรับทุกจังหวะที่เขาขยับเข้ามาหา มือหนาอีกข้างกุมสะ
