“ครับคุณยาย ผมประคองนะครับ” รัชวินทร์จำต้องตัดใจ เอาไว้โอกาสเหมาะเขาค่อยมาเยี่ยมเธอตามลำพัง เพราะเธออาการดีขึ้น พุดจีบกับรานีคงไม่ต้องมานอนเฝ้าอีกแล้ว
“ยายแข็งแรงดี แต่เอาเถอะ อยากจะประคองก็ประคองไป” ยายกิ่งแก้วค้อนหลานชาย ให้อีกฝ่ายประคองออกไปจากห้องของเด็กสาวในอุปการะ นึกหมั่นไส้พ่อตัวดีนัก คิดว่าคนอื่นไม่รู้หรือยังไงว่าตัวเองทำอะไรเอาไว้ แล้วยังปากแข็งไม่ยอมรับอีก ท่านจะคอยดูไปว่าจะปากหนักไปได้อีกสักกี่น้ำ เดี๋ยวก็หาผู้ชายคนอื่นให้แก้วกัลยาเสียเลย
รัชวินทร์หันไปมองแก้วกัลยาอีกครั้ง เธอยังหลับปุ๋ยด้วยฤทธิ์ยา เขาสังเกตเห็นเธอก้มหน้างุด อายหน้าแดงทุกครั้งที่เขาตามคุณยายเข้ามาเยี่ยม แม้ไม่พูดเขาก็รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ หัวใจของเขามันเต้นแรงเมื่อสบตาเธอ แล้วโอกาสที่รอคอยก็มาถึง เขาได้ยินพุดจีบรายงานว่าแก้วกัลยาหายเป็นปกติแล้ว ไม่ปวดท้องหรือมีไข้อีก คืนนี้แสดงว่าป
