“พวกนายมาทำอะไรนี่ที่วะ” ชัชวินทร์ดึงร่างเล็กที่ใส่เสื้อยืดคอย้วยกับกางเกงขาสั้นไปหลบด้านหลัง ชุดนี้เขาหวง อยากเอาไว้มองคนเดียว
“อยากมาเยี่ยมแกน่ะ ซื้อของกินมาเยอะแยะเลยนะโว้ย” รัชชานนท์เดินนำเข้าไปในครัว วางข้าวของมากมายลงบนโต๊ะ ห้องของชัชวินทร์เป็นส่วนตัวก็จริง แต่กว้างขวางมาก เขาไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่ามเลยไม่ให้มีห้องน้ำห้องนอนหลายห้อง เพราะไม่ต้องการรับแขก
“ฉันไม่สะดวก แกก็รู้ว่าที่นี่ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่าม”
“ฉันซื้อเครื่องดื่มมาเยอะแยะ” รัชชานนท์จัดแจงนำของอกอมาจากถุงมากมาย
“แต่เงินดาย่ะ เลี้ยงไง วันก่อนที่แพ้พนัน” ลินลดามองอาการของเพื่อนก็อมยิ้ม
“นายจะไล่พวกเราออกไปเลยเหรอวะ อุตส่าห์มา” หมอนิรุตดักคอ
“ฉันไม่สะดวก” ชัชวินทร์พูดเสียงขรึม
“แกเป็นอะไรถึงได้ไม่สะดวก หรือว่าห้องนี้แกอยากเป็นส่วนตัว แล้วส่วนตัวอะไรของแกวะ น้องมะปรางยังมาอยู่ได้เลย พวกฉันเป็นเพื่อนแก กี่ปีกี่ชาติแล้
