“แล้วไง เงินตั้งมากมาย ยกหนี้ให้เธอก็บ้าแล้ว ใช้อะไรคิดฮะ”
“คงจะว่ามะปรางไม่มีสมองอีกใช่ไหม ถึงมะปรางจะโง่แต่ก็ไม่ได้ปัญญาอ่อน” เธอพูดอย่างคับแค้นใจ อกแทบแตกตาย
“ฉันก็ไม่ได้หมายความว่าเธอปัญญาอ่อนซะหน่อย” เสียงเขาเบาลง ไม่ได้ดุดันเหมือนก่อน
“มะปรางจะบอกคุณยาย” เธอขึ้นเสียงกับเขา อยากจะกรีดร้องถ้าทำได้ เกิดมาไม่เคยมีอารมณ์แบบนี้มาก่อน แต่ครั้งนี้เธอสู้ยิบตา
“ก็เชิญตามสบาย ไม่เห็นจะแคร์” เขายักไหล่ บอกว่าไม่แคร์จริงๆ คนฟังอัดอั้นตันใจ เม้มปากแน่น น้ำตาร่วงพลู ไหลอาบแก้มอย่างไม่อายใคร
“คนไม่รักษาสัจจะ” เธอพูดเสียงสะอึกสะอื้น
“ไม่มีสัจจะในหมู่โจร” เขาแบกมือ สีหน้าท่าทางกวนอารมณ์ น่าฆ่าทิ้งเสียให้รู้แล้วรู้รอด
“คนบ้า คนเฮงซวย” คนอัดอั้นตันใจจนแทบระเบิดโถมตัวเข้าทุบตีอย่างบ้าคลั่ง ชัชวินทร์นั่งเฉยก่อนจะรวบมือคนที่เอาแต่ร้องห่มร้องไห้โวยวายเอาไว้ เขาไม่โต้ตอบ แต่ผลักเธอออกห่าง ก่อนจะเดินเข
