“วันนี้ยังทานอาหารไม่ได้นะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมีอาหารอ่อน ๆ ”
“หิวจัง”
“อดทนหน่อยนะคะ จิบน้ำไปก่อน” เธอปลอบใจเขา
หญิงสาวไม่พยายามเอาของกินมาวางให้เขาเห็นเก็บใส่ตู้เย็นลิ้นชักให้หมด แต่พอตกเย็นหมอชวกรก็ดันมานั่งก๋วยเตี๋ยวหน้ามาวิน
“ก๋วยเตี๋ยวหน้าโรงพยาบาลเปิดใหม่ หอมน้ำซุปเส้นหนุบหนับ สุดติ่งเลย” ชวกรสาธยายความอร่อยจน
มาวินกลืนน้ำลายไปหลายรอบแล้ว
“กวนนักนะไอ้กร...ให้ออกจากโรงพยาบาลก่อนเถอะ สาวของแกจะได้รู้ความเลวที่แกทำไว้”
“ขู่อะไรก็ขู่ได้ แต่นายจะขู่แบบนี้ไม่ได้” ชวกรหมดอารมณ์แกล้งเพื่อน เดี๋ยวน้อง ๆ ในสังกัดจะซื้อยำตีนมาให้กิน
“เออ รีบกลับไปได้แล้วบ้านช่องไม่มีหรือไง ทำงานเสร็จก็พักสิวะ”
“เออ...รู้แล้ว”
“บอกข้างนอกด้วยไม่ต้องมาตรวจ จะอยู่กับเมีย”
“ครับบบ พ่อคนคลั่งรัก” ชวกรเดินออกไปจากห้องด้วยรอยยิ้ม ความกังวลทั้งหมดหายไปสิ้นเหลือเพียงความสุขที่เพื่อนจะได้กลับมาทำงานอีกค
