“หมออรินดาขับรถเป็นไหมคะ” กอบัวถามเมื่อมาวินยกบัตรเครดิตให้กับชวกรไปจ่ายเงิน
“ขับเป็นค่ะ”
“นี่ค่ะ กุญแจรถหมอนักรบอยู่คอนโดนี้ค่ะ รบกวนด้วยนะคะ เห็นเชียร์หมอนักรบดี งั้นช่วยหมอนักรบสักครั้งเถอะค่ะ”
“ไอ้วินมึงไหวไหม”
ชวกรที่เห็นเพื่อนนั่งนิ่งมาก จนน่ากลัวมันเมาเงียบอย่างนี้ตลอด
“ไม่ไหวหรอกค่ะพี่กร...ไปส่ง...ฟุบ” เมื่อทุกคนเดินออกไป หมอมาวินที่ยืนขึ้นก็ล้มฟุบไปทางเมริษาพอดี
“นั่นไงเมย์ว่าแล้ว”
“เมย์ ส่วนหมอวินแกรับผิดชอบไปส่งให้หน่อยนะ ทุกคนเอารถมาหมดเลย” กอบัวขยิบตาให้กับหมอคณิณและหมอชวกรให้รีบไปก่อนที่เมริษาจะเปลี่ยนใจ
“บัว...เดี๋ยว...บัว”
แล้วเพื่อนก็สร้างงานให้เธอ ทำไมเธอต้องมารับเคราะห์กับการดวลกันบ้า ๆ นั่นด้วย
เธอแบกเขาอย่างทุลักทุเลไปที่รถแล้วก็ขับออกไปคอนโดของเขา ที่ให้เธอไปส่งคงเพราะเธอรู้รหัสบ้าน สินะ ร้ายจริง ๆ
