บทที่ 36 ส่วนเกิน
“น้ำค้างมานั่งนี่เร็ว”
เสียงทุ้มของหมิงเผิงเรียกเจ้าของร่างเล็กให้มานั่งด้านข้าง เพื่อทำลายบรรยากาศที่หน้าอึดอัดระหว่างแม่และคนรัก ส่วนคนที่ถูกเรียกพยักหน้าเบา ๆ จากนั้นเดินไปนั่งด้านข้างของชายหนุ่มด้วยอาการที่ประหม่า
“วันนี้คุณแม่ชมว่าอาหารอร่อยด้วยนะ”
ริมฝีปากหนาเอ่ยพูดกับคนตัวเล็กเพื่อให้เธอผ่อนคลายความอึดอัดใจลง
“ค่ะ ขอบคุณที่ชอบนะคะ”
เรียวปากสีหวานพูดเสียงแผ่ว ในขณะที่มือหนาของหมิงเผิงตักอาหารมาใส่จานให้กับเธอ โดยการกระทำที่อ่อนโยนของเขาอยู่ในสายตาของผู้เป็นแม่และยี่หวา ซึ่งสร้างความไม่พอใจให้ผู้หญิงทั้งสองคนมากขึ้นไปอีก
“โอ้ย ฉันว่าอาหารวันนี้ ฉันจะอิ่มเร็วมากกว่าปกติ สภาพแวดล้อมช่างไม่เจริญหูเจริญตาจริง ๆ”
คุณหญิงกานดาพูด พลางปรายตามองไปยังน้ำค้าง ก่อนที่มือจะตักอาหารอีกคำเข้าปากแล้ววางช้อนลงทำทีว่าอาหารไม่อร่อย ทั้ง ๆ ที่ในใจอยากจะทานต่อ
“ถ้าคุณแม่อิ่มแล้
