“ขวัญต้องถามคุณอิสระก่อนค่ะ” มาร์คและอีวานเข้าใจในเรื่องนี้เป็นอย่างดี และต่างก็หลบตาขวัญ แผนของดีแลนเลยล่ะที่ให้พวกเขามา
‘ไม่มีกดดัน ก็แค่ไปปรากฎตัว ขวัญไม่โง่เธอรู้ว่าผมรู้แล้วว่าน้ำค้างเป็นลูกของผม แต่ที่เธอยังไม่แน่ใจคือผมจริงจังแค่ไหนที่จะพาพวกเธอกลับสู่ครอบครัวของเรา พวกเราต้องลุกเท่านั้น ผมไม่รออะไรแล้ว’ คำพูดของดีแลนเช้านี้
“ขอบคุณนะคะ” ขวัญกล่าวกับอิสระขณะที่กำลังก้าวเดินเคียงข้างไปด้วยกัน
“เรื่องอะไรสำหรับคำขอบคุณนี้”
“เรื่องที่ยอมให้น้ำค้างอยู่กับคุณอีวานและคุณมาร์ค”
“ถ้านับกันตามสายเลือดแล้ว ผมต่างหากเล่าที่เป็นคนนอก” ขวัญหน้าบู้บี้ทันที ปกติเขาเป็นคนมีเหตุมีผล
“ยังโกรธขวัญอยู่หรือคะ”
“ขวัญ...ผม...”
เอ๋ “นั่นออร์แลนโด้ใช่มั้ย”
“ใช่ๆ แล้วข้างๆ ไม่ใช่ฮันนี่แน่ๆ”
“นี่เธอ...ไปอยู่ไหนมา ฮันนี่เสียไปตั้งสามปีแล้ว”
“อุ้ย! จริงเหรอ...ฉันไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ ถ้างั้นก็แสดง
