"ไปไหนมาว่ะไอ้วิน..นานชิบ.. : บาส
"ไปเอาของ..
"เอาอะไร..ทำไมไปนานขนาดนั้น : บาส
"ไปเอาของสำคัญ..แบตกูหมดพอดี..เลยชาร์จแบตด้วย....กูเพลียๆ..เลยเผลอหลับไป
อนาวินยิ้มอย่างสบายใจ ก่อนจะนั่งลงข้างๆกันกับบาส
"พี่วินกินปูไหม เดี๋ยวปานแกะให้ : ปาน
"ไม่อ่ะ..ปานกินเลย..พี่จัดการตัวเองได้
"น้องอุตส่าห์จะแกะให้...มึงก็นะไอ้วิน..แฟนกันแต่กลับทำตัวห่างเหินซะยิ่งกว่าอะไร : โซ่เผลอพูดออกมาไม่ทันได้หันมามองปานที่หน้าเสียไป
"ไอ้โซ่..นั่นปากมึงเหรอ : บาสสะกิดโซ่ก่อนจะกันไปมองปาน
"เออ...กูขอโทษ..กูไม่ได้ตั้งใจ..พี่ขอโทษนะปาน : โซ่
"ไม่เป็นไรค่ะ..😊..ปานแกะไว้ให้เพลงดีกว่า..เพลงชอบกินปู...พี่วินไม่กินก็ไม่ต้องกิน ... ชิ..!.. : ปาน
"แล้วนี่น้องเพลงยังไม่มาเหรอ...ปานไม่ไปเรียกน้องมากินข้าว : บาส
"เรียกแล้วค่ะ...พึ่งคุยไลน์กัน..เพลงบอกเดี๋ยวมาค่ะ... : ปาน
"คนไม่สบาย..ให้นอนพักผ่อนน่ะดีแล้ว..จะออกมาทำไม..เมื่อกี่ก็พึ่งจะ...
"จะอะไร..? : โซ่และทุกคนต่างหันมามองอนาวิน ส่วนปืนเมินหน้าหนี ไม่อยากฟังเรื่องของอนาวินกับเพลงขวัญ
"เปล่า...กูแค่จะบอกว่า..ตอนเดินกลับมา..พึ่งจะเห็นเพลงขวัญเดินเข้าห้องไป
"แต่เมื่อกี้เพลงบอกนอนพักอยู่ในห้องนะคะ : ปาน
"ไม่รู้..อาจจะพึ่งได้นอนก็ได้มั้ง
"หรือเราจะปล่อยให้น้องพักผ่อน ตอนเย็นค่อยชวนน้องออกมาปาตี้ : โซ่
"อืม..แบบนั้นก็ได้ จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง : วิน
"อะไรนะ...เมื่อกี้มึงบอกว่าห่วงน้องเพลงเหรอไอ้วิน กูหูฝาดไปหรือเปล่า ฟ้าจะถล่ม ดินจะทะลายไหมเนี้ย : โซ่
"กูหมายถึง ห่วงว่ายัยนั่นจะมาทำให้พวกเราหมดสนุกต่างหาก หน้าซีดอย่างกับไก่ต้ม...ขืนมาแล้วเป็นลมลงไปอีก จะทำยังไง ที่นี่ยิ่งอยู่ห่างจากโรงพยาบาลอยู่ด้วย
"อ่อ...ก็แล้วไป..กูนึกว่ามึงห่วงน้องซะอีก : โซ่
"แล้วนี่มึงเป็นอะไรไอ้ปืน..นั่งนิ่งตั้งแต่มา ไม่ค่อยพูดค่อยจา..กูถามเป็นครั้งที่สองแล้วนะ : บาส
"เปล่า กูแค่กำลังคิดว่าจะทำยังไงให้น้องเพลงลืมไอ้ผู้ชายเหี้ยๆ..คนนั้น.. : ปืน
อนาวินเงยหน้าขึ้นมองปืน ลิ้นหนาดันกระพุงแก้ม กัดฟันกร่อน..สายตาคมจ้องมองอย่างเอาเรื่อง ส่วนปืนเองก็จ้องตาเขาอย่างดุดัน ไม่มีใครยอมใครเลยสักนิด
"พวกพี่โกรธอะไรกันหรือเปล่าคะ...ทำไมดูเคร่งเครียดกันจัง : ปาน
"เปล่า..พี่แค่ไม่ชอบที่ไอ้วินมันรังแกเพลงบ่อยๆ : ปืน
"เออ..มึงนี่ก็แกล้งแต่น้อง..ตั้งแต่มาล่ะ อะไรกันนักหนาว่ะไอ้วิน..มาเที่ยวมาหาความสุข..สนุกสนาน..มึงก็งดๆไปหน่อยไม่ได้เหรอ : บาส
"ไม่ได้..งดอะไรก็งดได้..แต่กับเพลงขวัญกูไม่ยอม..
อนาวินพูดกับบาส แต่สายตาจ้องมองไปที่ปืน สองคนมองหน้ากันต่างฝ่ายต่างรู้ลึกถึงความหมายที่บอกเป็นนัยๆของอีกฝ่าย มีแต่พวกเพื่อนๆของเขาและปานเท่านั้นที่คิดว่าสองคนทะเลาะกันเรื่องที่ปืนชอบแกล้งเพลงขวัญ
"เห้อ...มึงอย่าไปยุ่งกับมันเลยบาส..จะทำอะไรก็ช่างมันเถอะ..ไอ้วินมันเป็นยังไงมึงก็รู้..ห้ามได้ที่ไหน : โซ่
"งั้นเดี๋ยวปานโทรถามเพลงก่อนนะคะ..นี่ก็ใกล้จะหกโมงเย็นล่ะ..ตั้งแต่มาถึง..เพลงยังไม่ได้กินอะไรเลย..ป่านนี่คงหิวแย่แล้ว : ปาน
"สั่งอาหารมาเพิ่มไหม...เอาอะไรดี..น้องเพลงชอบกินอะไร อืม...เอากุ้งมาเผา...ปลาหมึกมาย่าง แล้วก็..ยำแซลม่อนดีไหม : โซ่เปิดเมนูอาหาร ก่อนจะเลือกเมนูต่างๆ แล้วถามความคิดเห็นของเพื่อน
"อะไรก็ได้..ยกเว้นแซลม่อน.. : วิน
"ทำไมว่ะ .. มึงไม่กินแซลม่อนเหรอ ? : บาส
"เออ...ไม่กิน.. : อนาวินโกหกออกไป ที่จริงเขาชอบกินแซลม่อนมาก...ที่ไม่อยากให้สั่งแซลม่อนมา เพราะเพลงขวัญแพ้ปลาแซลม่อน...กินทีไรอ้วกจนหมดไส้หมดพุงทุกที...นึกถึงแต่ก่อนตอนที่เขาอยู่กับเธอ..เพลงขวัญเคยกินเข้าไปเพราะอยากเอาใจเขา....เธอทั้งอ้วก ทั้งผื่นขึ้นเต็มตัวไปหมด ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ไม่กินแซลม่อนอีกเลย แซลม่อนคือสิ่งต้องห้าม.. !
"ปกติมึงชอบไม่ใช่เหรอ... : บาส
"กูเลิกชอบแล้ว..ก้างมันติดคอ..
"แม่ง.!...มึงไปกินร้านไหนมาว่ะ...แซลม่อนมีก้างด้วยเหรอ 😆 ไม่มาตรฐานเอาซะเลย : บาส
"เรื่องของกู
"ไม่ต้องสั่งมาหรอกค่ะ..เพลงแพ้ปลาแซลม่อน..เอากุ้ง..หอย..ปูปลา..มาก็พอ..หรือถ้าพี่บาสอยากกิน ก็สั่งมาเลยนะคะ ไม่ต้องเผื่อเพลง : ปาน
"อ้อ...ที่มึงไม่สั่งเพราะน้องเพลงแพ้ใช่ไหม ? : บาส
"ไม่ใช่..!..ทำไมกูต้องสนใจยั่ยนั้นด้วย.. กูไม่อยากกิน...ก็คือไม่อยากกิน...ไม่เกี่ยวว่าใครจะแพ้หรือไม่แพ้
"จริงจังไปนะมึง...ไอ้บาสมันแค่หยอกเล่น : โซ่
"😆😆😆😆 : บาส
"ไอ้เชี้ย..!.
@10 นาทีต่อมา
"เพลงกินปู..ปานแกะไว้ให้ 😊 : ปานยื่นจานปูที่แกะไว้ให้เพลงขวัญ
"ขอบใจนะ.....😊
"สองคนนี้ดูจะรักกันมากเลยเนาะ...ดูแลกันดีซะยิ่งกว่าแฟนซะอีก : โซ่
"รักสิคะ..เพลงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของปานเลยนะ 😊 ใช่ไหมเพลง : ปานกอดเพลงก่อนจะยิ้มให้จนแก้มปริ...เพลงยิ้มตอบออกมาบางๆ ในใจรู้สึกผิดไม่น้อย...ที่เผลอใจไปกับแฟนของเพื่อน..ที่อดีตเคยเป็นแฟนของเธอ
"เพลงขอโทษนะปาน 😟
"ขอโทษอะไร...ทำไมทำหน้าเครียดแบบนั้น ไม่เอาไม่เครียดนะ 😊 : ปาน
"เพลงรักปานนะ 😊
"รักแต่ปาน..ไม่รักพี่ชายของปานบ้างเหรอ 😊 : ปานพูดเหย้าเพื่อนออกมาก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เหลือบสายตามองไปหาปืน
"เพ้อเจ้อไปกันใหญ่แล้วปาน...พูดแบบนี้พี่ปืนจะเสียหายนะ
"เสียหายอะไร...ถามเจ้าตัวหรือยัง...ดูยิ้มหน้าบานซะขนาดนั้น นี่เพลงรู้ไหมตอนเพลงไม่อยู่..พี่ปืนของปาน..หงอยอย่างกับมะ...... : ปาน
"ปาน !... จะเปรียบเทียบพี่กับหมาใช่ไหม : ปืน
"ปล่าวนะคะ...ปานแค่พูดตามสำนวนที่เขาเคยพูดกัน ไม่ได้ตั้งใจว่าพี่ปืนเป็นหมาสักหน่อย 😆😆 : ปาน
"ไอ้ปืน..น้องปานหลอกด่ามึง น้องบอกว่ามึงเป็นหมา 😆 : บาส
"ไอ้เชี้ยบาส...มึงนั่นแหละหลอกด่ากู เดี๋ยวมึงโดน : ปืน
"😆😆😆 ยอมพูดแล้วเหรอว่ะ...กูนึกว่ามึงจะนั่งเงียบแบบนี้ตลอดทั้งคืน : บาส
"พวกมึงเลิกพูดได้แล้ว...กินข้าวกันดีกว่า... : วินพูดออกมาอย่างหงุดหงิด คนชงก็ชงดีจัง
ทุกคนทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย...พูดคุย..เล่นเกมส์..หากิจกรรมทำร่วมกันไม่ขาด..เพลงขวัญเองที่นั่งทานข้าว แล้วยิ้มหัวเราะออกมาอยู่หลายครั้ง...บางทีการทำกิจกรรมที่ผ่อนคล้ายสมอง ก็ช่วยให้เธอคล้ายเครียดลงไปได้เยอะ...เพลงขวัญสนุกกับกิจกรรมที่ทำร่วมกับพี่ๆและเพื่อน...จนสักพัก..เธอเริ่มรู้สึกคันที่แขน..ยกมือขึ้นมาเกามันอยู่หลายครั้งจนขึ้นผื่นสีแดงบนแขนทั้งสองข้าง..ก่อนจะรู้สึกมวนท้อง..แล้วอยู่ๆเธอก็รีบวิ่งออกจากโต๊ะที่นั่ง ไปอ้วกที่พุ่มไม้ทันที
"อ้วกก !!!
"เพลง..เป็นอะไร.. : ปานวิ่งตามเพลงขวัญ ก่อนจะเอามือลูบหลังเธอเบาๆ
อนาวินมองตามอย่างนึกเป็นห่วงอาการแบบนี้เธอแพ้อาหารชัดๆ เขาสำรวจรายการอาหารผ่านทางสายตาคม ก่อนจะมองไปยังข้าวเกรียบ ที่เพลงขวัญพึ่งจะทานเข้าไปได้ไม่นาน แล้วรีบควักมือเรียกพนักงานทันที
"ขนมอันนี่คืออะไร
"อ่อ...ข้ามเกรียบปลาค่ะคุณวิน : พนักงาน
"ปลาอะไร...?... มีส่วนผสมของแซลมอลไหม
"มีค่ะ..ปลากลายผสมแซลม่อนค่ะ ทำไมเหรอคะ... : พนักงาน
"เชี้ยเอ่ย...! อนาวินสบถออกมา ก่อนจะกระดิกนิ้วส่งสัญาญให้พนักงานคนนั้นออกไป
"ไปกับฉัน...
อนาวินเดินไปคว้าข้อมือเล็ก มือหนาหยิบขวดยาที่พกตัวกระเป๋าเสื้อผ้าติดมือมาด้วย
"พี่วิน..จะพาเพลงไปไหน : ปาน
"กินกันต่อเลยนะ....เดี๋ยวกูมา..
อนาวินไม่สนใจที่ปานถามเลยสักนิด...เขาหันไปบอกเพื่อน..ก่อนจะอุ้มเพลงขวัญขึ้น แล้วเดินต่อไปยังห้องพักของเธอ
@ห้องพักเพลงขวัญ
"พี่วิน...เพลง..
"ฉันรู้แล้ว..รีบกินยา..แล้วนั่งนิ่งๆเดี๋ยวจะทายาให้..
"ยังพกมันติดตัวอยู่เหรอคะ : เพลงขวัญมองไปที่ขวดเล็กๆที่บรรจุยาแก้แพ้ที่อนาวินหยิบออกมา
"แค่ติดกระเป๋ามาน่ะ..ไม่ได้ตั้งใจเอามาหรอก..
"นั่นสินะ..พี่คงไม่ได้นึกถึงเพลงเหมือนตอนนั้น...
"ทีหลังจะกินอะไร..หัดดูซะบ้าง..ไม่ใช่เห็นอะไรก็หยิบเข้าปาก..ถ้าเป็นหนักกว่านี้จะทำยังไง..ดีนะที่กินไปแค่นิดเดียว
"พี่เป็นห่วงเพลงด้วยเหรอคะ..เพลงนึกว่าพี่จะลืมไปแล้วซะอีก..
"หยุดพูดมาก...ถ้ายังไม่หยุด..ฉันจะฉีดยาให้เธอ...หึ..แต่เข็มมันอาจจะใหญ่หน่อยนะ....
"......เพลงขวัญมองหน้าอนาวิน
"มองทำไม...รู้ว่าหล่อ..แต่อย่ามาจ้องฉันแบบนี้..ฉันไม่ชอบ...
"พี่ยังรักเพลงอยู่ใช่ไหม 😢...
เพลงขวัญเอ่ยถามออกไป อนาวินที่ได้ฟังถึงกับชะงัก มือที่ทายาให้เธอที่แขนหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนจะมองตาเธอนิ่ง..