" จุดแตกหัก "
1814 คำ
@มหาลัย
"พี่วินขา...ฟางอยากไปดูผีเสื้อห้องวินวิน คืนนี้ฟางไปได้หรือเปล่าคะ 💋
"ดูที่ห้องฉัน..มันจะไปสนุกอะไร ไปห้องเธอดีกว่า...
"อยากรู้จังว่าห้องพี่วินมีอะไรซ่อนอยู่ ทำไมถึงหวงนักหวงหนา ฟางขอไปตั้งหลายครั้งก็ไม่ยอม
"ฉันเคยบอกไปแล้วนะ ว่าอย่าล้ำเส้น ขืนเธอยังพูดจาแบบนี้ ก็ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก
"ฟางขอโทษค่ะ...แค่ล้อเล่นเอง อย่าโกรธเลยนะคะ
อนาวินควงอยู่กับเด็กคนใหม่ ที่กำลังออดอ้อน ออเซาะกันไม่หยุด เพลงขวัญที่มาดักรอเขาอยู่ก่อนหน้าต้องสูดหายใจลึกๆ แล้วเดินออกมา...ก่อนจะเอ่ยเรียกชื่อเขาไป
"พี่วินคะ เพลงขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ
"ฉันไม่ว่าง
"ไม่เห็นหรือไง ผัวเมียเขากำลังคุยกัน มาขัดแบบนี้เสียมารยาท : ฟาง
"ฉันคุยกับพี่วิน ไม่ได้คุยกับเธอ
"หยุด..อย่ามาพูดแบบนี้กับคนของฉัน...มีอะไรก็รีบพูดมา..
"เพลงขอคุยกับพี่วินแค่สองคน คนอื่นออกไปก่อนได้ไหม..
"ฟางไม่ใช่คนอื่น..เธอต่างหากที่เป็นคนอื่น
"..............เพลงขวัญเงียบ ก่อนจะมองหน้าเขา แล้วมองผู้หญิงอีกคนด้วยสายตาตัดพ้อ ในเมื่อเขาพูดมาแบบนี้ คงไม่มีอะไรที่เธอต้องบอกให้เขารู้
"ขอโทษที่มารบกวนเวลานะคะ... เพลงขวัญหันหลังกำลังจะเดินกลับไป แต่อนาวินพูดขึ้นเสียก่อน
"ฉันให้เวลาเธอห้านาที...ฟางไปรอฉันที่รถ...คืนนี้ฉันจะพาเธอไปคอนโดของฉัน อนาวินพูดกับฟางแต่สายตาจ้องมองเพลงขวัญ
"ก็ได้ค่ะ รีบตามมานะคะ 💋 : ฟาง
@ในมุมลับของมหาลัย
"มีเรื่องอะไรก็พูดมา.. ฉันมีเวลาไม่มาก
"เพลงท้อง..
"ท้อง ?...
"ค่ะ เพลงตรวจเมื่อวาน มันขึ้นสองขีด เลยไปตรวจที่โรงพยาบาล ผลออกมาว่าท้อง
"กับใคร ?
"ทำไมพี่วินถามแบบนี้..เพลงนอนกับพี่แค่คนเดียว จะให้เพลงท้องกับใคร ถ้าไม่ใช่พี่
"เธอแน่ใจเหรอเพลงขวัญ ฉันเห็นเธอออกจะสนิทกับไอ้ปืน ทำไมไม่ไปบอกมันล่ะ เผื่อมันจะรับผิดชอบลูกในท้องของเธอ หรือไปมาแล้ว มันไม่รับเหรอ ถึงได้มาหาฉัน
"ทำไมพี่พูดแบบนี้...เพลงท้องลูกของพี่ และพี่เองไม่ใช่เหรอที่ไม่ป้องกัน...
"แล้วทำไมเธอไม่กินยาคุม....ปล่อยให้ตัวเองท้องทำไม...
".. เพลงกินยาตลอด แต่มันก็ยังพลาด จะให้ทำยังไง
"หึ..เธอแน่ใจเหรอว่าท้องจริงไม่ได้ท้องลม...อยากได้เงิน อยากสุขสบายมากขนาดนั้นเลยเหรอเพลงขวัญ อยากให้แม่ของเธอจดทะเบียนกับพ่อฉัน ถึงขนาดยอมปล่อยให้ตัวเองท้อง..แล้วเอาลูกมาอ้างเพื่อให้ฉันยอมรับพวกเธอใช่ไหม
"พี่พูดอะไร......เพลงไม่เข้าใจ
"อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง..คิดจะจับฉันด้วยวิธีนี้ มันไม่ง่ายหรอกนะเพลงขวัญ แล้วอีกอย่างถึงเธอจะท้องกับฉันจริงๆ ฉันก็ไม่มีวันรักลูกที่เกิดจาก ' ผู้หญิงขายตัว ' อย่างเธอ
"เพลงไม่ได้ขายตัว เพลงนอนกับพี่แค่คนเดียว
"ไม่ได้ขาย..แต่แม่เธอขาย สุดท้ายแล้วเธอมันก็เหมือนแม่ของเธอนั้นแหละ
"จำไว้นะว่าคนอย่างฉันไม่มีวันรับลูกที่เกิดจากความใคร่...ไม่มีวันยอมรับผู้หญิงแบบเธอ...
"😢😢 ค่ะ...ขอบคุณที่พูดตรงๆ เพลงถือว่าเพลงได้บอกพี่ไปแล้วนะคะ ไม่รักเขาก็ไม่เป็นไร ต่อจากนี้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก
เพลงขวัญเสียใจอย่างหนัก น้ำตาไหล ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ในเมื่อบอกไปแล้ว เขากลับพูดจาแบบนี้กลับมา ก็ไม่มีอะไรต้องพูดอีก เธอหันหลังให้กับเขาแล้วเดินออกไป ก้าวขายังไม่ถึงสามก้าว..กำลังจะก้าวลงบันได รู้สึกหน้ามืดจนต้องจับราวบันไดเอาไว้ อนาวินที่เห็นท่าไม่ดี แต่ก็ไม่คิดจะช่วย ยืนมองเธออยู่แบบนั้น คิดว่าเธอคงจะเรียกร้องความสนใจ แต่ไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรไปไกล เพลงขวัญก็เป็นลมล้มลงตกไปตามขั้นบันไดที่มีความสูงราวๆ 2 เมตร
"ตุบ !!!
"เพลง !
อนาวินรีบวิ่งมาคว้าตัวเธอไว้ แต่ก็ไม่ทัน เพลงขวัญตกลงไปนอนกองอยู่กับพื้น ตัวเธอแน่นิ่ง ไม่ได้สติเลยสักนิด เขามองลงไปที่ต้นขา เห็นว่ามีเลือดสีแดงสดไหลออกมาไม่หยุด เขาตกใจมาก รีบอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว แล้วตรงไปที่รถของเขาทันที
"พี่วิน..อุ้มมันทำไมคะ : ฟาง
"ลงไป
"แต่ว่าฟาง
"กูบอกให้ลงไป...!!? 😡
อนาวินไล่ฟางลงจากรถก่อนจะเอาตัวของคนที่หลับไม่ได้สติ เข้าไปในรถแทน แล้วรีบวิ่งมานั่งฝั่งคนขับ ขับรถตรงไปที่โรงพยาบาลทันที
@โรงพยาบาล
"หมอ ! หมอ ช่วย ' เมีย ' ผมด้วย หมอ !
อนาวินร้องตะโกนมาตั้งแต่หน้าประตู อุ้มเพลงขวัญเข้ามาในห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล มองดูใบหน้าวานที่ซีดเซียว เนื่องจากเสียเลือดมาก ซ้ำยังหัวแตกเลือดไหลออกมาไม่หยุด ทั้งที่บอกว่าไม่สนใจ แต่สุดท้ายก็เป็นเขาเองที่กระวนกระวายใจจนนั่งไม่ติด ผ่านไปนานนับสองชั่วโมง กว่าที่หมอจะเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
"เธอเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ
"คุณเป็นอะไรกับคนไข้ครับ
"ผมเป็นสามีเธอ...เธอเป็นยังไงบ้าง
"พ้นขีดอันตรายแล้วครับ...แต่ต้องรอดูอาการอีกครั้ง....ส่วนเด็กในท้อง..หมอต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ เรายื้อเขาไว้ไม่ได้ คนไข้มีภาวะเครียดอย่างหนัก ประกอบกับการที่ได้รับความกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ทำให้เด็กเสียชีวิตในครรภ์
"แปลว่าเธอท้องจริงๆเหรอครับหมอ..ท้องจริงๆใช่ไหม..
"ครับ..ตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์
"หมอขอตัวนะครับ...อีกสักพัก พยาบาลถึงจะย้ายคนไข้ไปห้องพักฟื้น
อนาวินยืนนิ่ง ลำตัวแข็งทื่อ ก่อนหน้านี้คิดว่าเพลงขวัญกุเรื่องขึ้นมาหลอกเขา เพื่อหวังให้เขายอมรับในตัวเธอกับแม่ แต่พอรู้ว่าเธอท้องแถมยังแท้งไปแล้วด้วย ทำเอาเขาถึงกับพูดไม่ออก เพราะเขาใช่ไหมที่พูดร้ายๆใส่เธอ ประชดเธอ จนเธอมีความเครียด เพราะเขาที่เห็นว่าเธอจะล้มลง แต่ก็ยังไม่ยอมเข้าไปช่วย หากเขาเข้าไปตั้งแค่ครั้งแรกที่เธอหน้ามืด คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้...ทุกอย่างมันเพราะเขา
"ขอโทษ 😢 ฉันขอโทษ
@ห้องพักฟื้น
เพลงขวัญนอนร้องไห้สะอื้นเมื่อรับรู้เรื่องราวทุกอย่าง พึ่งจะดีใจไม่ทันได้ข้ามวัน ก็ต้องมาเสียลูกไปแบบนี้ ซ้ำกับคนที่เธอรัก ยังทำท่าทีเมินเฉย ในยามที่เธอย้ำแย่ เขาไม่คิดจะช่วยเหลือเธอเลยสักนิด หัวใจเธอเหมือนถูกเฉือนซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นแผลเหวะหวะจนไม่สามารถรักษาได้ บอกกับตัวเองพอสักทีกับความพยายามรักคนที่เขาไม่เคยรักตัวเอง เธอร้องไห้อยู่บนเตียง สักพักอนาวินก็เดินเข้ามา
"เพลง..
"..........ออกไป..
"เพลงฉันขอ...
"ออกไป ! ..... ไม่ต้องมายุ่งกับเพลง 😭😭😭
"เพลง..ลูกของเรา...
"หึ..ลูกของเรางั้นเหรอ...เขาไม่ใช่ลูกของพี่ไม่ใช่เหรอ..
"เพลง..ฟังฉันก่อน.
"ทำไม..พี่จะพูดอะไรอีก..ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้ว 😭 ตายจากไปแล้ว จากไปตั้งแต่ไม่ทันได้ลืมตาดูโลกด้วยซ้ำ....พี่ไม่รักเขา ไม่อยากมีเขา...ไม่ยอมรับเขา...สมใจพี่หรือยัง...
"..............
"กลับไป ไม่ต้องมาที่นี่อีก...กลับไปอยู่กับคนของพี่...เมียที่พี่ให้สถานะกับเธอ...แล้วต่อจากนี้..เพลงจะไม่ไปรบกวนพี่อีก
อนาวินยืนมองด้วยสายตาเศร้า น้ำท่วมปาก พูดอะไรไม่ออกในตอนนี้ ยิ่งเห็นเพลงขวัญร้องไห้ แถมยังไล่เขาแบบนี้ เขายิ่งหน่วงหัวใจ ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆกลับมา..เขายอมรับทั้งหมด..ยอมแล้วทุกอย่าง...อยากจะบอกกับเธอ อยากจะอธิบาย..ว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เขาให้สถานะคำว่าเมีย...หากจะมีก็คงจะเป็นคนตรงหน้าที่กำลังต่อว่าเขาอยู่...
ตั้งแต่วันนั้น เพลงขวัญก็ไม่มองหน้าเขาอีกเลย
@1 สัปดาห์ต่อมา
อนาวินมาเรียนตามปกติ สายตาสอดส่องมองหาเพลงขวัญ แต่ก็ไม่พบ เห็นเพียงปานที่เดินมาเรียนพร้อมกันกับเพื่อนนักศึกษาหญิงอีกคน
"มึงมองหาใคร : บาส
"เพลงขวัญ
"น้องเพลง ? หาทำไมว่ะ จะแกล้งอะไรเขาอีก : บาส
"เปล่า..แค่อยากรู้ว่าหายดีหรือยัง
"เออใช่..เห็นว่าน้องเข้าโรงพยาบาล...เป็นอะไรว่ะ : บาส
"มึงเสือกอะไรด้วย
"อ้าวไอ้นี่..กูแค่ถามเพราะเป็นห่วง ไม่เห็นน้องหลายวัน กวนตีนกูล่ะมึงไอ้วิน : บาส
"เดี๋ยวถามปานให้เอาป่ะ : โซ่
"ปาน ! : โซ่เรียกปานก่อนจะวิ่งเข้าไปหา
"สวัสดีค่ะพี่โซ่ เรียกปานมีอะไรหรือเปล่าคะ : ปาน
"พอดีพี่ไม่เห็นน้องเพลงมาเรียนหลายวัน...น้องเพลงไปไหนเหรอ เห็นว่าไม่สบาย หายดีหรือยัง : โซ่
"ปานก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ติดต่อก็ไม่ได้ นี่ก็กะว่าหลังเลิกเรียนจะไปดูที่บ้าน ไม่รู้เป็นอะไรหรือเปล่า เงียบหายไปเลย : ปาน
"อ่อ..จ๊ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะ 😊 : โซ่
"ว่าไงว่ะไอ้โซ่ น้องปานว่ายังไง : บาส
"ปานบอกไม่รู้ ติดต่อก็ไม่ได้...ตอนเย็นกะว่าจะไปดูที่บ้าน : โซ่
"บ้านเหรอ ? " อนาวินลุกพรวดพราดขึ้น มือหนาเก็บสมุดหนังสือ ก่อนจะก้าวเท้าออกจากห้องเรียนอย่างเร่งรีบ
"ฝากลาอาจารย์ด้วยนะ กูมีธุระด่วน
"อ้าว..ดะเดี๋ยว..มึงรีบอะไรขนาดนั้นว่ะ : บาส
"ก็คงจะธุระด่วนจริงๆแหละมันถึงวิ่งหน้าตั้งไปแบบนั้น : โซ่
"กูว่าไอ้วินมันดูแปลกๆ พูดถึงน้องเพลงทีไร อาการมันออกทุกที กูสังเกตตั้งแต่ตอนไปทะเลแล้ว : บาส
"เรื่องของมัน มึงก็อย่าไปสงสัยอะไรให้มากเลยไอ้บาส มันยิ่งไม่ชอบให้ใครไปยุ่งเรื่องของมันอยู่ด้วย อยู่เฉยๆน่ะดีแล้ว เก็บความสงสัยเอาไว้ในใจก็พอ อย่าเสือกให้มันมาก : โซ่
"อ้าวไอ้โซ่..พูดอย่างงี้ก็สวยดิว่ะ : บาส
- ผู้เขียน
