วันต่อมา…
“ปากฉันเป็นยังไงบ้าง” เสียงหวานของใบข้าวหันถามลูกหว้าที่ยืนอยู่บริเวณด้านหน้าซุ้มด้วยกัน โดยวันนี้ทั้งสองนั้นเป็นตัวแทนที่จะคอยยืนพรีเซนต์ให้ความรู้เกี่ยวกับข้อมูลที่ซุ้มของตัวเอง
“ยังเจ่อ ๆ อยู่หน่อย” คำตอบจากลูกหว้าทำเอาใบข้าวแสดงท่าทีไม่มั่นใจออกมาในทันที หลังจากที่เมื่อวานเธอหนีเข้าไปภายในห้องพักหลังถูกรุ่นพี่หนุ่มบดขยี้ริมฝีปากติดกันสองครั้ง ปากของเธอก็เจ่อออกจากการถูกบดขยี้นั้นอย่างชัดเจน
“เพราะพี่บ้าคนนั้นเลย”
“เอาน่า แต่ก็ไม่เท่ากับเมื่อวานแล้วนะ” ลูกหว้าที่นึกรู้จากคำบอกเล่าของเพื่อนพยายามเอ่ยปลอบใจ ขณะที่ใบข้าวก็ยังคงทำหน้ายู่อยู่เหมือนเดิมด้วยความน่าเอ็นดู ก่อนจะนึกขึ้นได้
“ว่าแต่เจนิสหายไปไหนเนี่ย เงียบไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ” สิ้นเสียงใบข้าวเอ่ย ร่างสวยที่ถูกพูดถึงก็สาวเท้าเดินเข้ามาด้วยท่าทีหน้าบูด
“นั่นไงมาแล้ว…” ลูกหว้าพูดพลางหันถามยังคนที่เดินมาใหม่
“…เป
