“อ อ๊ะ!! พะ…พี่ไคลน์!…”
แคว่กกก!!!
เสียงมือหนาเอื้อมเข้าไปจัดการกระชากเสื้อนักศึกษาที่ร่างเล็กสวมใส่อยู่ออกสุดแรงจนกระดุมเสื้อขาดวิ่นไปตามแรง ก่อนจะเคลื่อนมือแกร่งเข้าไปบีบเคล้นยังเนินอกสวยด้วยความดุเดือดสีหน้าเรียบเข้ม
“อ๊ะ! ข้าวเจ็บ…”
“ก็จำเอาไว้”
“ฮึก ขะ…ข้าวขอโทษ…” เรียวปากสีหวานบอกพลางมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตื่นกลัวกับท่าทางของอีกคน ไคลน์ที่ได้ยินก็ผละจ้องมองยังใบหน้าเรียวใสนิ่ง
“มันสายไปแล้ว พี่ต้องลงโทษ” คนตัวสูงตอบกลับเสียงเข้ม ใบข้าวจึงรีบส่ายหน้า
“ฮือออ ข้าวไม่ได้ตั้งใจ ข้าวขอได้ไหม” ดวงตากลมโตมองหน้าพูดกับรุ่นพี่ร่างสูงหวังให้อีกคนเห็นใจ แต่ทว่า…
“ไม่ได้” ร่างสูงวิศวะตอบกลับเสียงเรียบ และไม่รอช้าที่จะจัดการเคลื่อนมือแกร่งลงไปถลกกระโปรงพลีทนักศึกษาที่คนตัวเล็กสวมใส่อยู่ขึ้นพร้อมกับกระชากกางเกงชั้นในสีขาวที่อีกคนสวมใส่อยู่ลงด้วยความรวดเร็ว ไม่เพียงเท่านั้นยังจ
