องค์ชายเมมฟิตเสด็จไปยังทางเชื่อมหลังตำหนักใหญ่ ทรงทอดเห็นพระชายาลูเซียทรงประทับนอนอยู่บนแท่นบรรทมกว้างมีพระดำริว่า พระนางคงบรรทมไปแล้ว องค์ชายเมมฟิตถอดฉลองพระองค์ออกจากพระวรกายหมดสิ้น แล้วจึงขึ้นแท่นบรรทมให้เบาที่สุด "มาแล้วหรือเพคะ" พระชายาลูเซียตรัสถาม ขณะที่พระนางประทับนอนหันหลังอยู่ "ยังไม่หลับอีกหรือ" องค์ชายเมมฟิตตรัสถามด้วยพระสุรเสียงอ่อนโยน และทรงสวมกอดพระนางด้วยความคะนึงหา "ฝ่าบาทขึ้นพระแท่นมาหม่อมฉันได้ยินแล้วเพคะ" พระนางตรัสแผ่วเบา "ขอโทษนะ..." องค์ชายเมมฟิตตรัสแผ่วเบา "หม่อมฉันเข้าใจว่านางก็เป็นหญิงงดงาม บุรุษใดได้เห็นก็หลงใหลเป็นธรรมดา" พระนางตรัสแผ่วเบา "เจ้าหึงข้าหรือลูเซีย" องค์ชายเมมฟิตตรัสถาม และทรงแย้มพระสรวล ทรงกอดพระวรกายเปลือยเปล่าของพระนาง "หม่อมฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะหึงหวงฝ่าบาท อนาคตฝ่าบาทต้องมีนางสนมอีกมากมาย" "ข้าสัญญาว่า ข้าจะมีเจ้าคนเดียวและตลอดไป" องค์ชาย