"ตื่นไปเก็บองุ่นกับข้า" ลูเซียทูลบอกเช่นนี้ ขณะที่พระองค์บรรทมอยู่เช่นนี้
"อย่ามายุ่งกับข้า เดี๋ยวก็ส่งประหารหมดทั้งตำหนักหรอก" องค์ชายเมมฟิตตรัสเช่นนี้ ทรงหันทรงตะแคงข้างไปอีกฝั่ง
"หน่อยคิดว่าตนเองเป็นเจ้าหรือ" ลูเซียทูลถามเช่นนี้
"ไม่ตื่นใช่ไหม" ลูเซียทูลด้วยน้ำเสียงดุดัน
"โอ๊ย!!! ใครทำข้า" พระองค์ทรงร้องด้วยทรงพิโรธ เพราะพระองค์ถูกถีบตกจากโต๊ะ แล้วลืมพระเนตรมองลูเซียที่ยืนเท้าเอวด้วยสีหน้าบึ้งตึง
"เจ้าจะนอนอีกนานไหม ไปเก็บองุ่นกับข้า" ลูเซียทูลบอกด้วยน้ำเสียงดุดัน พระองค์จึงประทับยืน
"ขอรับ" องค์ชายตรัสแผ่วเบา
"ยื่นบื้ออยู่ได้ เอาตะกร้าตามมาเร็วๆ "
"กำลังไป" องค์ชายเมมฟิตตรัสเช่นนี้ เสด็จไปทรงหยิบตะกร้า แล้วเสด็จตามหญิงสาวไปยังสวน
"ดูแต่ตา มืออย่าต้อง" ลูเซียทูลบอก เพราะนางเห็นองค์ชายเมมฟิตกำลังจะใช้พระหัตถ์จับองุ่นพวงใหญ่ที่อยู่เต็มสวน
"ขอรับ" องค์ชายเมมฟิตตรัสเช่นนี้ นำพระหั
