"ลูเซียเจ้าอย่าขมิบแรง...อา..เสียวเป็นบ้าเลย"
"อืม...เมมฟิต...เร็ว..หน่อย...อ้า"
ลูเซียทูลเริ่มชินกับพระองค์ได้แล้ว อีกทั้งนางยังโอบกอดพระองค์ไว้เช่นนี้
"ได้เลย..."
พระองค์เริ่มเข้าออกในตัวของนางเร็วขึ้นเรื่อยๆ
"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อืม"
ลูเซียยกสะโพกรับกับพระองค์ที่สอดใส่เร็ว แรง และหนักหน่วง
"โอ้ว..."
องค์ชายทรงครางแผ่วเบาราวกับสติหลุดลอย เล็บของนางนั้นข่วนเต็มพระขนอน ให้บรรเทาความเสียวที่พระองค์ทรงมอบให้
"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ..."
ลูเซียปลดปล่อยออกมาจนหมดสิ้นองค์ชายทรงค้างพระวรกายในกายของนาง และขยับให้เร็วขึ้น แล้วปล่อยน้ำเข้ากายของนางหมดสิ้นเช่นกัน องค์ชายเมมฟิตทรงประทับพระโอษฐ์หน้าผากของลูเซียที่เต็มไปด้วยเหงื่อ
"เจ็บมากไหม" เมมฟิตตรัสถามแผ่วเบา เมื่อทอดพระเนตรเห็นเลือดของนางออกมาผสมกับสายธารที่หลั่งไหล พระองค์ทรงดีใจที่สุดที่นางครองพรหมจรรย์ไว้ให้พระองค์ได้ครอบครองเป็นคนแรกของนาง
