ลิฟต์แก้วเคลื่อนตัวขึ้นไปชั้นเพนท์เฮาส์ซึ่งเป็นห้องพักของปฐพี พอมาถึงก็พบกับปฐพีที่เดินออกมาจากห้องนอนพอดี ท่าทางเขาคงเพิ่งอาบน้ำเสร็จเพราะยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ
“คุณเรียกฉันมามีอะไรเหรอคะ”
“กินข้าว”
“คะ” น้ำรินทำหน้างุนงงเล็กน้อย พอมองไปทางสวนหย่อมตรงดาดฟ้าก็พบว่าลูกน้องของปฐพีกำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่
“สองทุ่มแล้ว ไม่หิวเหรอ”
โครกกกกก
ไม่ต้องตอบเสียงท้องเธอก็ร้องโหยหวนจนปฐพีกระตุกยิ้ม นอกจากจะหิวมากแล้วเธอยังปวดไปทั้งร่างกายด้วยพิษไข้อีก ทว่าเธอไม่อยากอยู่ใกล้เขา
"ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ค่ะ" น้ำรินเลือกที่จะปฏิเสธเพราะวันนี้เธอเหนื่อยเและพักผ่อนมากกว่า
“ไปกินข้าว”
เสียงเข้มเอ่ยลอดไรฟัน ทำให้น้ำรินได้แต่ถอนหายใจแล้วเดินไปนั่งลงกินข้าวอย่างที่ปฐพีบอก โดยที่เขาก็เดินตามมานั่งลงเก้าอี้ตัวที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
"จริงสิคะ ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณด้วยค่ะ สำคัญมาก"
“เรื่องงาน”
“ใช่ค่ะ”
“ถ้าเรื่อง
