"ไข่เจียวเค็มขนาดนั้นยังจะกินเข้าไปอีก" ปากเล็กพึมพำกับตัวเองระหว่างที่ใช้ไดร์เป่าผมที่เพิ่งสระให้แห้ง น้ำรินสงสัยในรสชาติของไข่เจียว บังเอิญว่ายังมีไข่เจียวชิ้นเล็กหลงเหลืออยู่ในกระทะเธอจึงหยิบมาชิม ซึ่งทันทีที่ไข่เจียวแตะลิ้นก็รู้ได้ทันทีว่ามันเค็มมาก ราวกับรถขนเกลือหกใส่ทั้งคันรถ ...ทว่าปฐพีกลับยอมกินจนหมด แกร๊ก... ได้ยินเสียงเปิดปิดประตูห้องนอนน้ำรินก็รีบออกมาจากห้องแต่งตัวทันที ซึ่งก็พบว่าปฐพีกำลังนั่งพิงหัวเตียงดูบางอย่างในไอแพด "ทำไมคุณไม่ยอมบอกรินว่าไข่เจียวมันเค็ม คุณกินเข้าไปแบบนั้นเดี๋ยวโรคไตก็ถามหาหรอก" น้ำรินเอ่ยด้วยความรู้สึกผิด "มานี่" มือหนาตบลงบนเตียงนอนข้างๆ เขาซึ่งน้ำรินก็เดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงตามที่เขาบอก “รู้แล้วก็เลิกทำหน้าเป็นตูด" "ก็รินรู้สึกผิดนี่คะ" "ต่อไปก็รู้จักชิมก่อนค่อยเอามาให้ผัวกิน" "ค่ะ ครั้งนี้ขอโทษนะคะ" ดวงตากลมโตเลื่อนขึ้นสบสายตาคมด้วยความรู้ส