“ก็ทางที่ลูกเลือกมันไม่เข้าท่านี่ ผมก็เลยต้องเลือกให้พวกเค้าเอง เป็นหมอมันดีตรงไหน ต้องทำงานเกี่ยวกับชีวิตคน เกิดลูกทำพลาดขึ้นมาโดนฟ้องร้องก็เสียอนาคตพอดีน่ะสิ ผมน่ะ ยอมให้ลูกเรียนในสิ่งที่อยากเรียนแล้ว ชีวิตหลังจากนั้นผมจะเป็นคนกำหนดให้เค้าเอง ก็เหมือนการปั้นศิลปินขึ้นมาสักคน ผมมองออกน่าว่าใครเหมาะหรือไม่เหมาะกับอะไร คุณไม่เห็นเหรอว่านักร้องที่ย้ายค่ายออกไปไม่เห็นมีใครจะดังเท่าตอนที่อยู่กับเราเลย”
“แต่มันไม่เหมือนกันนะคะ”
“ผมบอกว่าเหมือนก็เหมือนสิ เอาล่ะ ดึกมากแล้วผมขอตัวไปพักผ่อนก่อนละกัน คุณก็รอส่งหนูเอยกลับนะ น่าเสียดายที่หนูเอยขับรถมาเอง ไม่อย่างนั้นผมจะให้เจ้าฤทธิ์ไปส่งน้องซะหน่อย”
บอกแล้วเขาก็ก้าวขึ้นไปบนห้องอย่างอารมณ์ดี ปล่อยให้ภรรยาได้แต่ถอนหายใจเพราะความเอาแต่ใจของสามีตนเอง
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
“โอ้โห กูก็นั่งมองอยู่ว่ารถใครวะไม่คุ้นเลย ที่แท้ก็รถเพื่อนกูเอง นี่มึงไปถูกหวยมาเ
