“ก็หนูนึกว่าพวกพี่คุยกันตลอดน่าจะรู้แล้วนี่คะ”
“โอเคๆ งั้นไม่เป็นไรครับ ขอบใจมากนะ แล้วนี่คะน้าจะกลับบ้านเหรอ ให้พี่ไปส่งมั้ย”
“เปล่าค่ะ หนูจะไปทำงานพิเศษน่ะ”
“อ๋อ งั้นก็โชคดีนะครับ เอาไว้มีเวลาค่อยนัดกินข้าวกันนะ”
“ได้ค่ะ เอ่อ...พี่โน้ตคะ”
“ครับ”
“หนูไม่รู้ว่าอะไรทำให้พี่สาวหนูตัดสินใจห่างกับพี่ แต่หนูมั่นใจว่าเค้าต้องมีใจให้พี่โน้ตแน่นอนค่ะ เพราะฉะนั้นการเจอกันในครั้งนี้หนูอยากให้พี่ใจเย็นและค่อยๆ ปรับความเข้าใจกันนะคะ พี่สาวหนูเค้าเป็นคนดีมาก หนูอยากให้เค้ามีใครสักคนคอยดูแลจริงๆ ค่ะ”
“พี่จะใจเย็นครับและจะไม่เดินจากเค้าไปไหนอีก ขอแค่เค้ายังมีใจให้พี่เหมือนที่พี่เองก็ยังคิดถึงเค้ามาตลอดก็พอ”
“ขอบคุณค่ะ งั้นหนูไปก่อนนะคะ”
“ให้พี่ไปส่งมั้ย”
“ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้พี่แตงคงใกล้เลิกงานแล้ว พี่รีบไปหาเธอดีกว่าค่ะ อ้อ ลืมบอกไปว่าพี่แตงเค้าเป็นไข้หวัดนะคะ อย่าลืมใส่แมสก์ไปล่ะเดี๋ยวจะติดหวั
