“กุ้ง แต่งงานกับฉันนะ มาสร้างครอบครัวของเราไปด้วยกัน มา...เริ่มต้นใหม่ไปด้วยกันนะ” มือที่ถือแหวนนั้นสั่นเทาจนน่าเอ็นดู เพราะเขากลัวเธอจะปฏิเสธและทิ้งเขาไปอีกครั้ง
“จ้ะ กุ้งจะแต่งงานกับฤทธิ์ เราสองคนมาเริ่มต้นใหม่ไปด้วยกันนะ” เธอยื่นมือซ้ายไปให้เขา วฤทธิ์จึงได้รีบสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอแล้วกอดเธอเอาไว้แน่น
“ขอบใจนะที่เชื่อใจกัน ขอบใจจริงๆ”
“ฉันต่างหากที่ต้องขอบใจนาย ขอบใจนะที่นายคอยอยู่เคียงข้างฉันมาตลอด ขอบคุณที่นายไม่เคยทิ้งกันไปไหน ฉันรักนายนะฤทธิ์ รักนายที่สุดเลย”
“ฉันก็รักเธอ รักเธอที่สุด”
อรัญญากับวิโรจน์น้ำตาคลอเมื่อได้เห็นความรักของคนทั้งสองที่มีให้กัน พวกเขาใช้มือหนึ่งจับกันไว้ ก่อนที่อีกมือจะเอื้อมไปจับที่ศีรษะของคนทั้งสองแล้วลูบเบาๆ ด้วยความเอ็นดู
“เมื่อไหร่จะหุบยิ้มซะที เดี๋ยวกรามก็ค้างกันพอดีหรอก ยิ้มตั้งแต่บ้านจนถึงห้องแล้วเนี่ย ไม่เมื่อยปากบ้างเหรอ”
กัญญาดาม
