“เราสองคนไม่เคยเป็นแม้แต่แฟนกันด้วยซ้ำ นายไม่คิดบ้างเหรอว่าฉันก็อายเป็นเหมือนกัน ไม่คิดบ้างเหรอว่าฉันจะทำหน้ายังไงเวลาที่ได้เจอพวกเค้า เมื่อวานนายก็มาบ่นฉัน ว่าฉันใจร้ายที่ไม่บอกเรื่องลูก วันนี้นายก็หอบผ้าหอบผ่อนมาเฝ้าฉันที่นี่แล้วก็ไม่เปิดโอกาสให้ฉันได้ไล่นายอีก มาตอนนี้ยังไม่ทันข้ามวัน นายก็บอกว่าจะพาฉันกับลูกไปแนะนำให้ครอบครัวได้รู้จัก ถามหน่อยเถอะว่า ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ท้องลูกของนาย เราสองคนยังจะมีโอกาสได้เจอกันอีกหรือไง”
“กุ้ง...คือฉัน...”
“ฉันขอยืนยันตรงนี้เลยว่าฉันไม่เคยเกลียดนาย แต่ฉันแค่อยากใช้ชีวิตสงบสุขอยู่กับลูกแค่สองคน ฉันไม่อยากให้ลูกรู้ว่าเค้าเกิดขึ้นมาจากความไม่ตั้งใจของพ่อแม่ ถ้านายยังวุ่นวายกับเราไม่เลิก ฉันจะพาลูกย้ายไปอยู่ที่อื่น แล้วชาตินี้ก็ไม่ต้องเจอกันอีกเลย”
“แล้วทำไมเธอไม่คิดอยากจะอยู่กับฉันบ้างล่ะ ทำไมต้องเอาแต่หนีฉันตลอด”
“เพราะว่าฉันไม่อยากอยู่กับคนที่ไม่ได้
