“โอเค งั้นสาวๆ ก็ขึ้นรถกันเถอะ”
แล้วครอบครัวของสุจิราก็เดินทางกลับไปในที่สุด วิโรจน์จึงได้หันมาคุยกับภรรยาของเขา
“บอกเจ้าฤทธิ์นะว่าพรุ่งนี้ให้มาพบผมที่บ้านด้วย ผมมีเรื่องจะคุยหลายเรื่อง”
“แต่เอ๋บอกลูกแล้วนะคะว่าให้ลูกหายป่วยก่อนค่อยมา คุณก็อย่าไปกดดันตาฤทธิ์นักเลยค่ะ ปกติตาฤทธิ์ไม่ค่อยป่วย วันนี้ที่คุยกับเอ๋ลูกเสียงแหบเสียงแห้งไปหมดแบบนั้นน่ะ เอ๋ไม่เชื่อว่าลูกจะโกหกหรอกค่ะ”
“คุณก็ให้ท้ายมันแบบนี้แหละ ลูกมันถึงได้เสียคนน่ะ”
“ตาฤทธิ์เสียคนตรงไหนคะ ลูกเราเรียนจบวิศวะจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง แถมเกรดแต่ละเทอมก็ไม่ได้ขี้เหร่ด้วย คุณนั่นแหละเลิกอคติกับลูกจะดีกว่า อย่าลืมว่าตาฤทธิ์เป็นลูกที่คุณสร้างขึ้นมาเอง เราไม่ได้ไปขอรับเค้ามาเลี้ยงจากที่ไหน ตารุตโดนคุณบังคับไปคนหนึ่งแล้ว คุณก็ช่วยปล่อยตาฤทธิ์ไปสักคนเถอะค่ะ อย่าทำให้เอ๋ต้องหมดความอดทนกับพ่อใจร้ายอย่างคุณมากไปกว่านี้เลย ทุกวันนี้ที่ลูกไม่อยา
