“อาบน้ำเสร็จแล้วก็นอนหลับซะ พรุ่งนี้...ถ้านายดีขึ้นจริงๆ ก็กลับบ้านไปหาพ่อแม่เถอะ ต่อให้เกรดจะยังไม่ออกแต่นายก็คงบอกพวกท่านได้เต็มปากว่านายเรียนจบแล้วจริงๆ”
“แล้วเธอล่ะ เธอ...จะกลับบ้านไปบอกพ่อรึเปล่า”
“ไม่ล่ะ เค้าไม่ได้สนใจเรื่องเรียนของฉันอยู่แล้ว อีกอย่างตั้งแต่เค้าตัดหางปล่อยวัดฉันตอนนั้น ก็ไม่เห็นเค้าจะโทรมาหาเลยสักสาย คงลืมไปแล้วมั้งว่ายังมีลูกทรพีอย่างฉันอยู่”
“แล้วเธอ...ไม่เสียใจเหรอ”
“เสียใจทำไม พ่อใจร้ายแบบนั้นฉันก็ไม่ได้อยากมีนักหรอก”
“แล้วแม่เธอล่ะ เธอไม่เคยพูดถึงท่านให้ฉันฟังเลยนะ ท่าน...ไปไหนเหรอ”
“ไม่รู้เหมือนกัน แม่ทิ้งฉันไปตั้งแต่อายุหกขวบน่ะ ป่านนี้คงแต่งงานมีครอบครัวใหม่ไปแล้วมั้ง ไม่มีใครสนใจลูกอย่างฉันอยู่แล้ว”
“กุ้ง เธอ...โอเคมั้ย”
“แน่นอนสิ ฉันต้องโอเคอยู่แล้ว ก็ฉันมันเป็นหญิงแกร่งนี่นายก็รู้” เธอส่งยิ้มร่าเริง แต่เขากลับดึงเธอเข้ามากอดแล้วลูบแผ่นหลังบางนั้นแ
