“เธอไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆ เหรอกุ้ง”
คำถามของวฤทธิ์ทำให้เธอถอนหายใจเฮือก หลังจากวางของทุกอย่างบนโต๊ะ เธอก็หันกลับมายืนกอดอกแล้วมองหน้าเขาด้วยใบหน้าเรียบเฉย
“แล้วฉันต้องรู้สึกยังไงล่ะ ในเมื่อฉันเคยบอกนายแล้วว่าฉันไม่ได้รักนาย และนายก็ไม่ได้รักฉันด้วย ตอนนี้นายกำลังจะมีคู่หมั้นก็ดีแล้ว ฉันเองก็จะได้สบายใจเพราะความสัมพันธ์บ้าๆ นี่จะได้จบลงซะทีแค่นั้นเอง”
“เธอ...ไม่เคยรักฉันสักนิดเลยเหรอ ทั้งที่เรานอนด้วยกันมาตั้งหลายครั้งแล้วนะ”
“แล้วนายรักผู้หญิงทุกคนที่นายนอนด้วยมั้ยล่ะ”
“ฉันไม่ได้...”
“ยอมรับเถอะฤทธิ์ เรื่องของเราน่ะมันน่าจะจบตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว มันไม่ควรมีครั้งต่อๆ มาเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้นายมีคนที่นายควรกลับไปดูแล ไม่ว่านายจะรักน้องเค้าหรือไม่ แต่เค้าก็คือคนที่พ่อนายจับคู่ไว้ให้ เป็นคนที่ท่านเลือกมาเป็นสะใภ้ เพราะฉะนั้น...เรื่องของเรา...ก็ให้มันจบตั้งแต่วันนี้เถอะ อย่าให้มันคาราคาซังและ
