หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...
วันนี้คือวันหมั้นของฉันกับพี่ฟ้าครามบอกตามตรงว่าฉันไม่มีความสุขเลยสักนิดมันไม่เหมือนที่คิดเอาไว้เลยเพราะฉันคิดมาตลอดว่าวันที่ฉันได้หมั้นกับเขาฉันคงจะมีความสุขมากแต่เปล่าเลยค่ะ ฉันแทบจะไม่ยิ้มเลยถ้าสองแฝดไม่บอกให้ฉันยิ้มสู้กล้องบ้างตอนที่เราสวมแหวนหมั้นให้กัน แหวนที่ฉันสวมให้เขาเป็นแหวนที่ฉันตั้งใจเลือกแต่สำหรับแหวนของฉันเขาไม่ได้เลือกเลยแต่ฉันก็ดีใจที่อย่างน้อยมันก็เป็นแหวนที่เขาสวมมันให้กับฉัน
"ตอนนี้ฟ้าครามกับข้าวสวยก็เป็นคู่หมั้นกันแล้วนะลูกอีกหน่อยก็จะต้องแต่งงานกันหลังจากที่ข้าวสวยเรียนจบแล้วปู่กับย่าจะเป็นเจ้าภาพจัดงานแต่งงานให้นะลูกนะ^^" คุณปู่เอ่ยขึ้นหลังจากที่พิธีการต่างๆเสร็จสิ้นลง ฉันมองไปรอบๆตัวที่ตอนนี้มีญาติพี่น้องขอเราทั้งสองฝ่ายต่างก็มาแสดงความยินดีให้กับเราทั้งคู่
"ดีใจด้วยนะยัยสวยที่ในที่สุดแกก็ได้หมั้นกับพี่ครามของพวกเราสักที"
"และคงอีกไม่นานแกก็
