รถตู้คันหรูขับมาจอดที่หน้าตึกใหญ่ใจกลางเมือง พร้อมกับรถเข็นคู่ใจที่นั่งมานานนับปี เพ่งมองความฝันของผู้เป็นลูกสาว พร้อมกับยิ้มออกมาด้วยความภาคภูมิใจ
"ตึกนี้เองเหรอลูก แค่กๆ" เจ้าสัวชาตรีที่อาการไม่ดีมาได้หลายวันแล้ว วันนี้เกิดอยากมาดู ห้องเสื้อของลูกสาวสุดที่รัก ที่บอกว่าสร้างไปเยอะแล้ว
"ค่ะป๊า เป็นยังไงบ้างคะ ป๊าชอบไหม"
"ชอบๆ ลูกทำได้สวยมากนะ ตรงนี้ใจกลางเมืองด้วย ห้องเสื้อของหนูต้องโด่งดังมากแน่ๆ"
"ริสดีใจที่ป๊าชอบนะคะ เพราะริสตั้งใจทำมาก"
"ดะ...ดีๆ แล้วนี่จะเสร็จหรือยัง เจ้าทิวเขาก็เป็นคนทำให้ใช่ไหม" เจ้าสัวชาตรีก็พูดพร้อมกับลูบหัวลูกสาวเบาๆ ด้วยมือที่สั่นเทา รู้สึกภาคภูมิใจในตัวลูกสาว รวมถึงหลานชายที่เป็นสถาปนิกด้วย แต่ละคนช่างเก่งกันจริงๆ
"ใช่ค่ะป๊า ทิวเขาเก่งใช้ได้เลยนะคะ ตอนนี้ 90% แล้วค่ะ เหลือตกแต่งอีกนิดหน่อย"
"ป๊าดีใจด้วยนะ ความฝันของลูกจะเป็นจริงแล้ว"
"ต้องขอบคุณป๊านะคะ
