เสียงกริ่งดังสนั่นหวั่นไหว ทำให้สายใจต้องรีบละมือจากจานที่ล้างอยู่ ออกไปหน้ารั้วบ้าน และก็พบว่าอนลนั่นเองที่เป็นคนละเลงนิ้วลงบนกริ่งหน้าบ้านจนดังลั่น
“สวัสดีค่ะคุณอนล”
“สวัสดีครับคุณน้า สร้อยมาลาอยู่ไหมครับ”
เขาชะเง้อมองเข้าไปในบ้านไม้ตรงหน้า เพื่อหาผู้หญิงที่ทำให้ตัวเองคลั่งแบบนี้ แต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา
“สร้อยออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ”
“ออกไปข้างนอกหรือครับ”
“ใช่ค่ะ”
“แต่ลูกสาวของคุณน้าก็ไม่ได้ไปทำงานนะครับ ผมถึงต้องมาตามถึงบ้าน”
สายใจหลบตาของอนลลงมองพื้น อึดอัดใจไม่น้อยไม่รู้จะช่วยลูกแก้ไขปัญหายังไง
“สร้อยก็ไม่ได้บอกอะไรไว้เลยค่ะ เอาไว้เดี๋ยวสร้อยมา น้าจะให้โทรกลับนะคะ”
แล้วเขามีทางเลือกหรือ?
อนลหงุดหงิดหัวใจจนแทบเป็นบ้า แต่เขาก็ไม่คิดจะใส่อารมณ์กับคนไม่รู้เรื่อง
“ขอบคุณครับ เดี๋ยวผมจะแวะมาใหม่”
อนลยกมือขึ้นไหว้มารดาของสร้อยมาลาแล้วก็ขับรถออกไปทันที
“ดูท่าทางคุณอนลเป็
