นิ้วแกร่งจบปลายคางเล็กและบีบแรงๆ จนคนตัวเล็กน้ำตาเรี่ยราด
“เพราะผมหวงไงล่ะ! หวงเข้าใจไหม ผมหวงคุณ ไม่ต้องการให้ใครมองของที่เป็นของผมทั้งนั้น” เขาตะเบ็งเสียงเดือดดาลออกมาดังลั่น
สร้อยมาลาชะงักงัน ดวงตาเบิกกว้าง
“คุณอนลหวงสร้อยเหรอคะ”
เขากระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ บดปากลงมาขยี้ปากหล่อนที่ถูกกัดจนบวมเป่งอีกครั้งอย่างโมโห
“ผมบอกไปไม่รู้กี่ครั้งแล้วว่าผมหวงคุณ ไม่อยากให้ใครมองคุณทั้งนั้น”
“สร้อย... ก็แค่อยากสวยให้คุณอนลมอง...” หล่อนแย้งเสียงเจือสะอื้น
“สวยแค่ในห้องนอน สวยแค่ตอนอยู่กับผมสองคนก็พอแล้ว จำเอาไว้... ผมหวง ผมไม่ชอบให้ใครมองคุณทั้งนั้น...”
เขาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมา พร้อมกับจูบซับน้ำตาให้
“ผมขอโทษที่ทำรุนแรงกับคุณ แต่ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ ผมจะเป็นบ้า ตอนที่เห็นสายตาของไอ้ผู้ชายพวกนั้นมันจ้องมองคุณ...”
“แต่พวกเขาก็ไม่ได้ทำอะไรสร้อยนี่คะ”
หล่อนรู้สึกภูมิใจที่เขาหวงแหน แต่กระนั้
