เช้าวันต่อมา_
"เราไปกินข้าวกันไม่เห็นชวนพี่เลยนะ ข่าวออกซะดังเชียว" เทย์เอ่ยแซวคู่หมั้นสาว เมื่อเห็นเธอมายืนตรงระเบียงเงียบๆคนเดียว
"พี่เทย์พึ่งรู้เหรอคะ ไอรีนนึกว่ารู้แล้วเลยไม่ต้องถามกันอีก" เธอซ่อนอารมณ์ความเจ็บปวดอยู่ในอก มันรู้สึกผิดเกินกว่าจะกล้าแบกหน้าไปเจออดีตคนรัก
"ทำไมพูดกับพี่แบบนั้นล่ะ..หื้ม?" เขาจับอีกฝ่ายหันมามองสบตา ทว่าไม่พบเจอรอยยิ้มหวานมันชวนให้รู้สึกถึงลางสังหรณ์แปลกๆ
"ไอรีนแค่พูดไปเรื่อยหน่ะคะ"
"พูดอย่างกับว่าไปรู้อะไรมาเลยนะ"
"คนร้ายเมื่อวานนี้เรียกไอรีนไปคุย เขาบอกว่าพี่เทย์เป็นคนสั่งมา เรื่องจริงหรือเปล่าคะ"
"พี่หน่ะเหรอจะทำ ทำไปเพื่ออะไรล่ะไอรีน พี่อยากเห็นเรากับบลายธ์คืนดีกันจะตาย"
"เพราะพี่เทย์กลัวว่าไอรีนจะกลับไปรักบลายธ์ยังไงล่ะ มันถูกหรือเปล่าคะ!" เธอสะบัดพันธกานต์อันน่ารังเกียจทิ้ง ถ้าเธอไม่ถูกครอบครัวบังคับให้หมั้นหมายกับเขา
แล้วยังโดนอีกฝ่ายล่
