พรึ่บ~
"พึ่งรู้ว่าแถวนี้มีฝูงนกด้วย มันจะอึใส่เราไหมล่ะบลายธ์" ไอรีนจับรถเข็นอดีตเพื่อนสาวย้ายมาอีกฝั่ง จู่จู่ฝูงนกในต้นไม้ใหญ่ต่างพรือบินพรึ่บพรั่บ
ท่ามกลางความสบายใจของหญิงสาวทั้งสอง ไม่มีทางรู้เลยว่ามีใครอีกกำลังถืออาวุธ ซุ่มเล็งอยู่หลังต้นไม้ข้างร้านอาหาร
"ไม่ลองดูล่ะไอรีน ถ้ามันอึใส่แสดงว่าเราจะโชคดีนะ" บลายธ์แกล้งหยอกคนหัง
"เราก็จะนั่งอยู่บนรถเข็นกับบลายธ์รอแล้วกัน..ฮ่าฮ่า"
"ไม่เอานะ ถ้าเป็นอย่างนั้นขาเราได้เป็นอีกข้างแน่เลยทีเนี้ย" มือบางรีบโบกพลันวัน ตอนไอรีนจะแกล้งเธอกลับ ด้วยการทิ้งตัวนั่งทับตักเล็ก
"หนึ่ง" มือคนร้ายเตรียมกดลั่นไก ตอนล็อคเป้าหมายตามตำแหน่ง
"สอง" เขาเพ่งจ้องไม่ให้คนถูกตามล่าคาดสายตา
"บลายธ์! มันออกมาอีกแล้วว๊ายย!!"
ปั้ง!
"กรี๊ดดดด! เสียงปืนพวกล่านกแน่ๆเลยบลายธ์" มันเป็นจังหวะเดียวกับเสียงปืนดัง ตอนไอรีนดันรถเข็นหนีนกอีกฝูงนึง มันคอยออกจากพุ่มไม
