หลายวันต่อมา_
"ช่างบอกว่าเหลือทาสีเก็บรายละเอียดเองค่ะ พี่โซ่ไม่ต้องห่วงบลายธ์หรอก" เสียงใสเอ่ยบอก คู่หมั้นหนุ่มคงเป็นห่วงเธอจริงๆ ถึงได้แวะมาเฝ้าถึงแม้ว่ามีเวลาไม่มาก
เธอเดินนำพาเซนโซ่เข้าไปข้างในร้านคาเฟ่เล็กๆ ออกแบบตามสไตล์เรียบง่าย เน้นให้ลูกค้ารู้สึกผ่อนคลาย
"เราได้พักหรือยัง?" ร่างสูงไล่สายตาสำรวจ เขายังสั่งให้ลูกน้องมาช่วยพวกคนงาน ร้านในฝันของคนรักจะได้เสร็จไวขึ้น
"บลายธ์ไม่เหนื่อยเลยนะคะ เดินไปเดินมาดูร้าน ไม่ได้ทำอะไรเลย"
"แน่ใจ?" นิ้วชี้ยาวเอื้อมมาบีบปลายจมูกเล็ก
"แน่ใจมากๆค่ะ"
"น้องบลายธ์! น้องบลายธ์อยู่ไหน พี่แวะเอาขนมจีบมาฝาก" เป็นเสียงจากพาเรนตะโกนลั่น ถือถุงอาหารเต็มมือข้างนึง
"จีบเชี้ยไร ผัวเขาก็ยืนอยู่...มึงมาทำไม?" เซนโซ่ว่าให้อย่างหมั่นไส้ นับวันอีกฝ่ายมาสนิทสนมกับคนรักได้ยังไง
"ก็กูพึ่งคุยกับน้องบลายธ์ เห็นว่ายังไม่กินข้าวเลยเอาขนมฝีมือม๊ามาฝาก" คนบอกรีบ
