เมื่อทั้งสามคนพ่อแม่ลูกกลับมาถึงบ้านก็พบว่าปู่มานั่งรออยู่แล้ว กฤษฎิ์ยิ้มน้อย ๆ ให้หลานชายที่จับมือมารดาเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยพร้อมกับมองบิดากับปู่อย่างจับผิด เพราะว่านี่ก็ดึกแล้ว แล้วปู่มาทำอะไรที่นี่กันนะ ดวงตากลมโตจ้องผู้เป็นปู่เขม็งก่อนที่กฤษฎิ์จะเผยรอยยิ้มที่แลดูไม่น่าไว้วางใจสักเท่าไรในสายตาของกองทัพ
“พ่อมานานหรือยังครับ” เก้าทัพถามบิดาในขณะที่นับดาวยกมือไหว้กฤษฎิ์อย่างนอบน้อม ว่าที่พ่อสามีพยักหน้ารับไหว้และทั้งสามคนก็เดินไปนั่งลงตรงข้ามกับกฤษฎิ์ที่จ้องมายังเด็กชายตัวน้อยที่มองปู่อย่างระแวง
“คิดถึงหลานน่ะก็เลยว่าจะมารับไปนอนด้วยที่บ้านสักหน่อย”
กองทัพสะดุ้งน้อย ๆ เมื่อได้ยินปู่พูดแบบนั้นในขณะที่เก้าทัพกระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจที่บิดาให้ความร่วมมือดีมากในการที่จะมาพาลูกชายตัวแสบไปเลี้ยงดูปูเสื่อและชิมขนมชิมอาหารเลิศรสของพี่แก้มใสเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์
“ไม่เอาค้าบ พี่ทัพไม่ไป พี
