โรงพยาบาล
" พี่ว่าหนูอยู่พักอีกวันนึงไหม " เขาเอ่ยบอกฉันอย่างเป็นห่วง
" ไม่ต้องแล้วค่ะ หนูดีขึ้นแล้ว กลับไปทำงานวันนี้ยังได้เลยค่ะ " ฉันบอกเขาด้วยท่าทางที่ทำให้เขารู้ว่าฉันหายดีแล้วจริงๆ
" จริงหรอ งั้นพรุ่งนี้หนูค่อยเข้าบริษัทนะ พี่ให้เราพักอีกวัน เดียวพี่ไปส่งที่บ้าน "
" จริงๆหนูกลับเองได้นะคะ พี่จะได้ไม่ต้องวนรถไปมาหลายรอบ " ฉันเอ่ยบอกเขาอย่างเป็นห่วงที่ต้องวนรถกลับไปกลับมา
" ไม่เป็นไร พี่ไปส่งดีกว่า พี่จะได้สบายใจว่าหนูอยู่บ้านแล้ว "
" เอางั้นก็ได้ค่ะ " ฉันส่งยิ้มให้เขาบางๆ เห้อออ ฉันก็คงต้องยอมสินะ เถียงอะไรไม่เคยได้ ดื้มชะมัด
บริษัท พาราไดซ์ จำกัด
หลังที่เกิดเหตุการณ์วันนั้น เสียงนินทาว่าร้ายก็ยังไม่หยุดแถมท่านประธานก็ยังไม่เข้ามาบริษัทตั้งแต่วันนั้น อย่าว่าแต่ท่านประธานเลย เขมิกาหรือน้องผู้ช่วยเลขาของท่านประธานก็ยังไม่กลับมาทำงาน ต่างคนต่างคิดไปกันหมดแล้วว่าพวกเขาสองคนไปอยู
