ตอนพิเศษ 3 Part Stefan
ผมนอนแนบอยู่เคียงข้างร่างบางที่นอนหลับไปพร้อมน้ำตาฉ่ำพราว บางคราวหยดน้ำใสๆ ก็ไหลกลิ้งลงมาจนเปียกปลอกหมอนสีขาว การพร่ำบอกคำขอโทษกับคนหลับลึกไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น ผมกับทัชช่วยกันเช็ดตัวทำความสะอาดแผลจากการสักจนมั่นใจว่ามันสะอาดและจะไม่ติดเชื้อพร้อมทั้งเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แก๊ปใหม่โดยใส่เสื้อของผมไปก่อน
“คนที่ยิงเพียวเป็นแม็กซ์จริงๆ ครับ แต่ผมคิดว่าเพียวแค่ถูกลูกหลง” ทัชส่งเทปบันทึกภาพจากกล้องวงจรปิดในบาร์ให้กับผมดู
“แล้วนายล่ะ....ตำรวจว่ายังไงบ้าง” ผมเอ่ยถามบอดี้การ์ดคนสนิทด้วยความห่วงใยเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าไอ้ขี้เมาคนนั้นตายด้วยกระสุนของลูกน้องผม
“โชคดีครับจุดที่ผมอยู่เป็นมุมมืดแถมอับมุมกล้อง ยังมีฟองโฟมพวกนั้นบังมุมกล้องเอาไว้อีก เลยมองไม่เห็นครับ”
“เตรียมรับมือเอาไว้ด้วย ฉันไม่อยากให้นายไปนอนในคุก”
“ครับ ผมเตรียมช่องทางเอาไว้แล้วคุณสเตฟานไม่ต้องกังวล” ผมเชื่อ
