และแน่นอนว่า หลังจากวันนั้น ไม่มีการติดต่อกลับจากผู้ชายที่ชื่อว่าหาญเลยแม้แต่สักข้อความเดียว ถึงแม้เนตรมิงค์จะเป็นฝ่ายบอกเลิกแต่เธอก็เจ็บช้ำไม่น้อยได้แต่ร้องไห้อยู่ใต้ผ้าห่มก่อนที่วันเวลาจะผ่านไปเกือบสองสัปดาห์
"หมูปิ้งไหมพี่หมูปิ้ง" พ่อทำงานหนักขึ้นเมื่อตอนนี้พี่กิฟท์ใกล้จะคลอดท้องโตแต่ก็ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็ก "ไม้ละห้าบาทเลยค่ะ"
ฉันตะโกนขายหมูปิ้งก็พอยาไส้และใช้จ่าย ส่วนเวลาไปเที่ยวกลางคืนส่วนมากชมพูจะเป็นคนออกเงินเพราะว่าฉันไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์มากมายอะไร
"เหมาหมดเท่าไหร่เอ่ย.."
"พี่ต้ามาทำอะไรแถวนี้คะ"
"พี่มาส่งคุณแม่ทำบุญได้ยินเสียงใสๆ เลยแวะมาดูขายหมูปิ้งท่าทางอร่อย ฮ่า"
สุดท้ายต้าซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่ยังคงปักใจชอบเนตร เขาจ่ายเงินแล้วนำหมูปิ้งไปแจกจ่ายให้คนที่เดินผ่านไปมาทั้งสองคนหยุดพักและนั่งพูดคุยกันร้านกาแฟไม่ไกลจากที่นั่นนัก
"เรียนเป็นยังไงบ้างช่วงนี้มีรายงานหรือเปล่า" น้ำ
