หลังจากนั้น สถานการณ์ยุ่งเหยิงก็คลี่คลาย กิฟท์ถูกส่งย้ายให้กลับไปอยู่บ้านญาติต่างจังหวัดโดยที่พ่อยังคงทำงานส่งของแต่ไม่ได้กลับบ้านทุกวัน คงเหลือแค่เพียงเนตรมิงค์ที่ต้องขายหมูปิ้งดูแลตัวเองต่อไปในบ้านหลังเล็กนี้
เมื่อถึงเวลาเปิดภาคเรียนที่หนึ่งของมหาวิทยาลัย ซึ่งเนตรเรียนคณะเดียวกับชมพูเพื่อนสนิท
มหาวิทยาลัย
"ตื่นเต้นจังเลยเนอะเนตร" ชมพูทาปากแดงแจ๋เดินขนาบข้างกับเนตรมิงค์ที่แต่งหน้าแต่ก็พอดีงาม "เราเด่นพอหรือยัง"
"ชมพูแต่งหน้าแบบนี้..เราไปยืนที่ซอยสี่ชมพูอยู่ซอยสามยังเห็นเลย"
"เนตรอะ ฮ่าๆ"
"ไปกัน อิอิ"
ฉันเพียงแค่แซวขำเพราะชมพูก็ไม่ได้เป็นคนขี้ริ้วขี้เหร่อะไรถ้าแต่งเติมแค่นิดหน่อยก็คงจะสวยมากมายแต่นี่แต่งจัดเต็มเหมือนไปเที่ยวผับบาร์
บาทเดียวดูเพลินอะไรไม่เกินเมียงู ~~
เสียงร้องเพลงรับน้องพร้อมปรบมือเพื่อรอรุ่นพี่คณะขณะที่นั่งเรียงแถวกันอยู่ปีสี่ก็เดินเข้ามา
"สวัสดีครับรุ่นน้องยินด
