เช้าวันต่อมา
ไม่ต้องให้บอกหรอกนะ ว่าสภาพของสาวน้อยยับเยินขนาดไหน เนื่องจากอีกฝ่ายกระหน่ำท่อนเอ็นดุกร้าวเข้าใส่อย่างกระหาย กระทั่งหลับคาห้องทั้งที่เปลือยเปล่าล่อนจ้อนแถมมีคราบน้ำกามกระฉ่อนไปทั่วร่างกาย
"เจ็บมากไหม" ผมหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่หลังจากชำระร่างกายก็เอ่ยถาม
"พี่ไม่น่าจะถามประโยคนี้เลยนะคะ"
"ขอโทษทียั้งมือไม่อยู่จริง ฮ่าๆ"
"____"
"ทำไมทำหน้าแบบนั้น"
"เปล่าหรอกค่ะ"
เขาจะคิดว่าฉันเป็นคนใจง่ายหรือเปล่า ที่ยอมให้กระทำและมอบความบริสุทธิ์ให้ทั้งที่ยัง..ไม่ได้เป็นอะไรกัน
บรื้นนน
"ต่อไปนี้ไม่ต้องไปทำงานที่ร้านชดใช้แล้วนะฉันจะยกหนี้ให้ก็แล้วกัน"
"คะ..?"
"พอดีมีลูกค้านัดดูงานขอตัวไปก่อนแล้วอย่าลืมกินยาแก้อักเสบด้วย"
ผมพูดจบก็ยื่นมือไปปลดหมวกกันน็อกให้ ที่กระหน่ำเมื่อคืนผมไม่ได้แตกในหรอกแค่พูดเล่นเฉยๆ เท่านั้นเอง
บ้านท้ายซอย
ห้องเนตรมิงค์
"อาจจะใช่ก็ได้" ความรู้สึกหลายอย่างประเดป
