เช้าวันที่สองที่น้องลูกตาลและชีคฮาซีมมานอนที่ห้องตระการตา หล่อนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมกอดอุ่นๆ ของชีคฮาซีม เบื้องหน้าหล่อนคือเด็กหญิงตัวน้อยที่นอนกับหล่อนมาเป็นคืนที่สองแล้วในตอนนี้
หล่อนเขย่าร่างหนาที่นอนซ้อนหล่อนอยู่จากด้านหลังให้ตื่นก่อนที่ ลูกตาลจะตื่นมาเห็นภาพไม่งามตา เขาไม่ยอมตื่นจนหล่อนต้องพลิกตัวกลับไปหาเขา ตระการตามองใบหน้าคมที่หลับตาพริ้มอยู่ ขนาดเขาหลับเขายังกอดหล่อนเอาไว้ ช่างเอาเปรียบหล่อนจริงๆ เขาไม่เคยปล่อยวางหล่อน แม้แต่สักคืนที่อยู่ด้วยกัน มีลูกตาลมาอยู่ด้วยเขาก็ยังรังแกหล่อนไม่เกรงใจเด็กมันทั้งสองคืน... ชีคฮาซีมนี่เหลือเกินจริงๆ
“คุณตื่นค่ะ คุณ” หล่อนเรียกเขา พยายามปลดแขนเขาออก
ร่างสูงขยับเขยื้อน ดวงตาที่มีแพขนตางอนยาวและหนาเป็นแผงนั้นกะพริบช้าๆ ให้หล่อนเห็นดวงตาสีอำพันของเขา
ใบหน้าหล่อคมยังมีอาการงัวเงีย แต่เมื่อรู้สึกตัวว่าล่วงเลยมาถึงยามถึง
