1 บทนำ
1858 คำ
เมื่อเธอยอมจำนนตกเป็นลูกหนี้จำยอม ของมาเฟียร้าย ด้วยสถานะนางบำเรอ
ภายในห้องกว้างของโรงแรมชื่อดัง ร่างบางสุดเย้ายวน เรือนร่างขาวผ่อง ใบหน้าสวย รูปร่างสุดเซ็กซี่ นั่งค่อมอยู่บนตักแกร่ง ด้วยท่าทางที่ล่อแหลม ตามความต้องการของมาเฟียหนุ่ม ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าหนี้จำเป็น ที่เธอได้รับสภาพหนี้ไว้แทนพี่ชาย
ด้วยที่คิดอะไรได้ และอยากต่อรองข้อเสนอที่เป็นประโยชน์อะไรแก่ตัวเองบ้าง พาย พัชชา หญิงสาวที่เป็นลูกหนี้จำยอมก็รีบยกมือขึ้นมาเบรก เอเดน เคอร์เลซ มาเฟียหนุ่ม เจ้าหนี้ของพี่ชายเธอ ที่กำลังซุกใบหน้าหล่ออยู่ที่ซอกคอขาว เพราะอยากได้ตัวเธอมาเป็นนางบำเรอ จนแทบทนไม่ไหวในตอนนี้
มาเฟียหนุ่มได้แต่เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าสวยด้วยความรู้สึกที่หงุดหงิด เมื่อเธอหาสิ่งมาต่อรองเพื่อขัดจังหวะแบบนี้ แต่ด้วยที่ความต้องการในตัวเธอมีมากกว่า ก็เลยยอมรับฟังข้อเสนอนั้นที่เธอจะพูด
“รีบพูดมา”
“อยู่กับนายพายต้องทำอะไรบ้างคะ”
“เป็นผู้หญิงของฉัน มีแต่เรื่องบนเตียง หน้าที่เธอมีแค่นั้น”
“แล้วเรื่องงานละคะ”
“เธอเอาตัวเข้าแลกแล้ว เธอยังอยากไปทำอะไรอีก หน้าที่เดียวของเธอคือนอนแหกขาให้ฉันเอา”
“...” มีแต่คำพูดร้าย ๆ ที่เขาเหยียดหยาม นั่นทำเอาเธอแทบไม่เหลือศักดิ์ศรีอะไรเลย
“เธอจะสงสัยอะไรเยอะแยะ”
“พายอยากให้นายบอกช่วงเวลาในการใช้หนี้ให้ชัดเจนค่ะ พายต้องอยู่ในสถานะนี้นานแค่ไหน”
“จนกว่าฉันจะพอใจ” สายตาคมก็ยิ่งจ้องเธออย่างลึกล้ำ เขารู้ว่าเธอไม่ได้เต็มใจ แต่เพราะภาระหนี้ที่เธอรับสภาพไว้ เลยทำให้เธอต้องจำยอมแบบนี้
“พายขอเวลา 1 ปีได้ไหมคะ”
“...” เขาถึงกับขมวดคิ้ว ในเรื่องที่เธอขอ คนอย่างเขาเคยอยู่กับใครนานขนาดนั้นที่ไหนกัน ทีแรกคิดว่า พอเธอยอมแล้ว ไม่กี่ครั้งเขาก็คงปล่อย และยกหนี้นั้นให้เธอจะได้จบ ๆ แต่คำขอของเธอมันกลับน่าสนใจขึ้นมา
“นะคะนาย พายขอแค่นี้” เธอพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ แววตาสวยคู่นั้นก็ฉายแววขอร้องอ้อนวอน
“นั่นหมายถึงค่าตัวเธอ?”
“ค่ะ นายจะคิดแบบนั้นก็ได้ ถือว่าเป็นค่าตัวพาย ในช่วงเวลา 1 ปีที่จะชดใช้หนี้คืนให้นาย”
“เธอไม่คิดว่าค่าตัวเธอแพงไปเหรอ มีอะไรดีขนาดนั้น ฉันถึงต้องจ่ายแพง” ถึงแม้จะรู้สึกคุ้มมากแล้วก็ตาม แต่คำพูดนั้น ก็อยากประชดให้เธอรู้สึกไม่ดี
“...” เธอชาดิกไปทั้งตัว ถึงแม้จะยอมเอาตัวเข้าแลก ยอมลดศักดิ์ศรี เพื่อชดใช้หนี้แทนพี่ชายที่ก่อไว้ แต่พอได้รับคำพูด ดูถูกเหยียดหยามแบบนี้ ก็ทำให้เธอรู้สึกแย่เอามาก ๆ
“หึ!” ปกติมีแต่ผู้หญิงอยากอยู่กับเขา แต่ละคนมาเสนอตัวขอร้องอ้อนวอนด้วยซ้ำ เพื่ออยากให้เขาเลี้ยงไว้นาน ๆ แต่คนเจ้าสำราญอย่างเขาเป็นจำพวกเบื่อเร็ว และยิ่งหลัง ๆ มานี้ค่อนข้างจะบ้างาน เลยไม่อยากจะเลี้ยงใครเป็นตัวเป็นตน เพราะรู้สึกรำคาญไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายคอยแต่จะอยู่ใกล้ ๆ ไปออกงานที่ไหนเขาก็แทบไม่ควงใคร ถ้าไม่ใช่คนที่ส่งเสริมธุรกิจเขาได้อย่างเหล่าดาราดัง หรือเซเลปไฮโซ เขาไม่เคยอยากยกใครขึ้นมาเพื่ออยู่ข้างกายจริงจังด้วยซ้ำ
แต่กับเธอแล้ว เธอเป็นคนมาร้องขอเขา ในช่วงเวลาที่จะอยู่ด้วย ซึ่งมันผิดไปจากทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเขาโดยสิ้นเชิง
“พายไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อนค่ะ นายคือผู้ชายคนแรก” แล้วเธอก็ไม่ประสาเรื่องเซ็กส์เอามาก ๆ ด้วย ก็ไม่รู้ว่าสิ่งนี้จะทำให้เขาพอใจในตัวเธอได้หรือเปล่า
“...” แค่คำพูดนี้ของเธอ ก็ทำเอาเขาใจเย็นลงได้ ‘เขาคือผู้ชายคนแรกของเธอ’
“อ่อ นี่คือเหตุผลที่ฉันต้องจ่ายแพงสินะ ความจริงฉันก็เป็นคนเบื่อเร็ว ข้อเสนอเธอก็น่าสน”
“ค่ะ” แล้วเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้น อย่างน้อยเธอก็จะได้อยู่ที่นี่ภายในช่วงเวลาหนึ่งปีนี้เท่านั้น
“เอาเป็นว่า ฉันตกลงกับคำขอของเธอ”
“ขะ...ขอบคุณนะคะนาย” แล้วเธอก็ยิ้มออกมาได้ เวลาเท่านี้ก็คงดีกว่าจะนานกว่านี้
“มาถึงข้อเสนอของฉันบ้าง”
“ค่ะ”
“ในเมื่อเธอมีข้อเสนอมาแลกเปลี่ยนกับหนี้ ฉันก็มีข้อเสนอของฉันเหมือนกัน”
“ค่ะ” เธอก็ตั้งใจฟังข้อเสนอของเขาเหมือนกัน
“ในระยะเวลาที่อยู่กับฉัน ฉันจะเอาเธอตอนไหนก็ได้ที่ฉันต้องการ เธอห้ามมีข้อแม้นอกจากช่วงที่เป็นประจำเดือน ฉันเป็นคนไม่ชอบผูกมัดกับใคร เธอก็อยู่ในที่ของเธอ สถานะของเธอคือนางบำเรอ ไม่ได้มีอะไรที่มากไปกว่านั้น และฉันก็ไม่ได้มีแค่เธอคนเดียว ฉันยังมีเดทกับอีกหลายคน”
“ค่ะ” เรื่องนี้เธอทราบดี สถานะของเธอกับเขา มันก็แค่เจ้าหนี้กับลูกหนี้เท่านั้น ‘เธออยู่ในสถานะนางบำเรอ’
“และที่เธอต้องรู้ ฉันจะไม่ป้องกันอะไรทั้งนั้น ให้เธอเป็นคนกินยาเอง ยาของเธอมีคนเตรียมมาไว้ให้แล้ว” ไม่รู้อะไรดลบันดาลใจให้เขาอยากทำแบบนี้ ปกติคนอย่างเขาป้องกันกับทุกคน ไม่เคยประมาทกับเรื่องนี้ แต่กับเธอแล้วเขาอยากสัมผัสแบบแนบชิด ไม่มีอะไรมาขวางกั้นมากกว่า
“เอ่อ เรื่องนี้ นายป้องกันไม่ได้เหรอคะ”
“ทำไม กลัวฉันเอาโรคมาติดหรือไง”
“พายหมายถึงว่า เราจะได้ป้องกันกันทั้งสองฝ่ายด้วย” เมื่อเขาบอกว่าไม่อยากให้ปัญหาตามมาทีหลัง เธอเองก็ไม่อยากมีปัญหาทีหลังเหมือนกัน
“ฉันไม่เคยเอากับใครโดยที่ไม่ป้องกัน กับคนอื่นฉันป้องกันตลอด แต่กับเธอฉันต้องการแบบนี้ เพราะฉันจ่ายเธอแพง” เหตุผลนี้ช่างบ้าจริง ๆ ทำยังไงได้ล่ะเขาจะไม่ยอมเสียฟอร์มให้เธอเด็ดขาด
“ค่ะ ก็ได้” เธอได้แต่เม้มปากแล้วตอบไปอย่างฝืน
“เธอต้องไม่ลืมหน้าที่ของตัวเอง กินยาอย่าให้ขาด ถ้าไม่อยากมีเรื่องวุ่นวายตามมาทีหลัง ฉันไม่อยากมีลูก ไม่อยากรับผิดชอบชีวิตใคร”
“...” เธอจะจำเอาไว้ให้ดี จะไม่ลืมหน้าที่ของตัวเอง
“เธอห้ามรู้สึกอะไรกับฉันเด็ดขาด ห้ามหึง ห้ามหวง ไม่ว่าฉันจะควงใครอีกกี่คนก็ตาม เธอต้องอยู่แค่ในที่ของตัวเองเท่านั้น เพราะฉันเป็นคนขี้รำคาญไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย โดยเฉพาะผู้หญิงที่น่ารำคาญ อีกอย่างห้ามเรียกร้องอะไรจากฉัน เมื่อถึงเวลาของเธอก็ไปได้เลย” เขาพูดออกไปอย่างชัดเจน นี่คือสิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุด ในพฤติกรรมของพวกผู้หญิงงี่เง่าที่ผ่านมาในชีวิต พวกเธอเหล่านั้นมีแต่ความน่ารำคาญ
“ค่ะ รับทราบค่ะ” เธอก็ตอบรับพร้อมกับความคิดฉงน ทุกอย่างที่เขาบอกเธอรับฟังทั้งหมด เพราะหลังจากนี้จนครบหนึ่งปีแล้ว เธอเองก็จะออกจากชีวิตเขาทันที เพื่อไปใช้ชีวิตของตัวเองเหมือนกัน มันจะไม่มีเรื่องระหว่างเราเกิดขึ้นอีก และเขาจะกลายเป็นคนแปลกหน้าตลอดไป
“แค่นี้ใช่ไหม”
“ค่ะ เรื่องของพายมีแค่นี้”
“อืม ถ้าอย่างนั้นก็ตามนี้”
“พายอยากได้สัญญาด้วยค่ะ นายทำสัญญาให้พายได้ไหมคะ”
“เธอนี่เรื่องมากจริง ๆ”
“เพื่อประโยชน์ของเราสองคนค่ะ หนี้ของพายก็จะหมด ส่วนนายก็จะได้แน่ใจว่าพายจะไม่เรียกร้องอะไรจากนาย แล้วก็จะไม่มีลูกของพายที่เกิดมาจากนายแน่นอน”
“อืม เดี๋ยวฉันให้เซย่าจัดการให้”
“ค่ะ” เธอก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา
“เธอมีอะไรอีกรีบพูดมาให้จบ เพราะหลังจากนี้เธอจะไม่ได้พูดอะไรแล้วนอกจากคราง”
“เอ่อ ไม่มีแล้วค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ลุกขึ้น ฉันจะพาเธอไปที่ห้องนอน” เขาออกคำสั่งกับเธอที่นั่งค่อมร่างเขาอยู่
“...” เธอก็ถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ หน้าตาเขาตอนนี้จริงจังใช่เล่น นั่นทำเอาเธอรู้สึกกลัวขึ้นมาอีกครั้ง และไม่ทันที่เธอจะได้ลุก คนตัวโตก็อุ้มช้อนตัวเธอลุกขึ้นก่อน โดยตอนนี้เธอหันหน้าไปหาเขา เขากำลังอุ้มเธออยู่ในท่าอุ้มแตง
“เอ่อ พายเดินเองได้ค่ะ”
“ไม่ต้อง เธอทำให้ฉันเสียเวลามามากแล้ว” เขามองเธอด้วยสายตาที่ปรารถนา ก่อนจะพาเดินเข้าห้องนอนไป
“ฉันจะอาบน้ำก่อน”
“ค่ะ งั้นพายรอ...”
“เข้าไปอาบให้ฉัน เสร็จแล้วจะได้มาทำอย่างอื่นต่อ”
“คะ...”
“หึ” แล้วเขาก็อุ้มตัวเธอพาเข้าไปที่ห้องน้ำ ในจังหวะที่เดิน แกนกายใหญ่ ก็เสียดสีกับกึ่งกลางสาว ที่เหมือนไม่มีอะไรปิดบังอยู่ นั่นทำเอาเขามีอารมณ์มากขึ้นไปอีก
“อื้อออ” เธอที่รู้สึกเหมือนกัน ก็พยายามอดกลั้นความอดทนเอาไว้ แต่เมื่อถึงจังหวะที่เสียดสีกันแรงขึ้นจากความตั้งใจของเขา เธอก็เผลอครางออกมาอย่างลืมตัว
“หึ่ม” เขาหรี่ตามองอย่างพอใจเมื่อเห็น ใบหน้าสวยเปลี่ยนไปแบบนั้น
“นะ...นายปล่อยพายลงก่อนดีไหมคะ”
“ทำไม เธอไม่ชอบท่านี้เหรอ” ไม่พูดแค่นั้นเขายังขยับเข้าไปจนแนบชิดมากขึ้น
“เอ่อ...”
“ช่วงเวลาหนึ่งปีของเธอหลังจากนี้ เธอได้อยู่บนตัวฉันทุกท่าแน่ไม่ต้องห่วง”
“...” นั่นทำเอาเธอรีบก้มหน้าเพื่อหลบสายตาคมคู่นั้น
“หึ ฉันชอบกลิ่นตัวเธอจัง” มากไปกว่านั้นคือเขาก็แกล้งขยับตัว เพื่อให้เธอรู้สึกสยิว
“ค่ะ เอ่อ...นายจะอาบน้ำเลยไหมคะ”
“อาบสิ เธอจะอาบด้วยไหม”
“พายอาบแล้วค่ะ เดี๋ยวพายจะอาบให้นาย”
“อืม ฉันหวังว่าคงจะไม่โทษฉันเหมือนคราวนั้นนะ”
“มะ...ไม่ค่ะ”
“ตอนนั้นเธอยังโทษฉันอยู่เลยไม่ใช่เหรอ ว่าฉันตั้งใจจะแกล้งเธอ”
“พายขอโทษที่คิดแบบนั้นค่ะ”
“รู้ตัวก็ดี เพราะวันนี้ฉันจะลงโทษเธอทั้งคืน”
---------------------
เปิดเรื่องค่ะ ❤️🎉
มาแนวมาเฟียนางบำเรอกันบ้างนะคะ ถ้าชอบแนวนี้อย่าลืมเข้ามาอ่านกันนะ รัก ดราม่า NC แซ่บ จบสุขนิยมค่ะ
แรก ๆ พระเอกร้าย หลัง ๆ โบ้ นางเอกหอบลูกหนี มาเจออีกทีลูกก็โตแล้ว
- ผู้เขียน
