กิ่งไม้ | ลูกเมิน... พ่อไม่เมิน

1922 คำ

"อ้าว กิ่ง นี่แกอยากโดนแย่งผัวมากใช่ไหม" เอาผัวฉันมาขู่อีก "อะไรล่ะ ก็แกยังไม่รู้เลย ว่าจะทำอะไรต่อ ฉันบอกไป มันก็เท่านั้น" สวยเบะปากใส่ฉัน น้ำตาที่อาบแก้มก่อนหน้านี้... แห้งหมดแล้ว เหลือแต่สายตานั่นล่ะ ที่ยังจิกฉันไม่หยุด "ไปได้นิสัยกวนตีนแบบนี้มาจากไหน" ฉันหัวเราะลั่น "ผัว ถ้าแกจะแย่งผัวฉัน แกรับความกวนตีนเขาได้ป่าวล่ะ ฮ่า ๆ" สวยถึงกลับกรอกตามองบน คงจะเริ่มรำคาญฉันแล้วล่ะ "กิ่ง จริงจังสักที ขอร้อง" สวยทำหน้ามุ่ย จนฉันเริ่มสงสาร "ก็ได้ อยู่ญี่ปุ่น ตามไปสิ" สวยตกใจ และอึ้งอยู่สักพัก "เขาเกลียดฉันขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉันควรงอลกลับดีไหมแก ฉันแค่ยังไม่พร้อมอ่ะ โทรก็ไม่กล้า ไลน์ก็ไม่กล้า ฉันคิดถึงเขานะ... โดยเฉพาะเซ็กส์ แซ่บกราบตีน" ฉันอยากจะเก็บของกลับบ้านแล้ว! เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวเล่นตัว เดี๋ยวหื่น ฉันงงไปหมด! "นี่คืออาการของคนขาดเซ็กส์ใช่ไหม'" สวยเอามือปิดปากหัวเราะเบา ๆ แถมหน้าแดงด้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม