“ไม่ได้บ้าผมกำลังช่วยคุณอยู่ อีกไม่นานคุณจะดีขึ้น” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงนุ่ม ทุกอย่างที่เขาช่วยเธอมันมาจากเจตนาบริสุทธ์เท่านั้น แววตาใสซื่อของเธอ มันทำให้เขาทิ้งเธอไว้กับปากเหยี่ยวปากกาไม่ได้ ยิ่งมารู้ทีหลังว่าเธอกำลังโดนยาเสียสาว เขาก็ยิ่งรู้ว่าตัวเองตัดสินใจถูกต้อง
“ดีขึ้นอะไรล่ะ ฉันไม่เห็นจะดีขึ้นเลย ฉันยังร้อนเหมือนเดิม” หญิงสาวมองเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา แววตาที่เธอมองมาที่เขาก็เล่นเอาเขาหายใจไม่ทั่วท้องเหมือนกัน เขาต้องอดทนกับสายตายั่วยวนของเธอให้ได้ สิ่งที่เธอทำทั้งหมดมันเป็นเพราะฤทธิ์ยา ถ้าหากเธอรู้สึกตัว เธอจะต้องเสียใจหากพบว่าเขาล่วงเกินเธอ
“ทนอีกนิดนะ” พิชญ์พยายามปลอบประโลมหญิงสาว
แต่ทว่าบัดนี้เจ้าตัวไม่ฟังเสียแล้ว เมื่อไม่ให้เธอออกจากฝักบัวแล้วมันไม่หายร้อน เธอก็ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำเลยดีกว่า พอชายหนุ่มเห็นเขาก็รู้สึกหนักใจเหลือเกิน ตอนนี้กลายเป็นเขาพยายามที่จะขัดขว
