เมื่อตัดสินใจแล้ว การเดินหน้าต่อมันคือทางเลือกที่ดีที่สุด ตวิษาจึงรอจังหวะที่แดนไทยพามารินออกไปข้างนอก เธอจึงถือประเป๋าใบเล็กสองใบเดินออกไปเรียกแทกซี่ นายชมจะไปส่งเธอ แต่ตวิษาไม่ยอม เธอไม่ต้องการให้คนในบ้านรู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน เมื่อถึงวันที่เธอพร้อมที่จะหย่า ตวิษาจะติดต่อกลับมาเอง
และเมื่อหญิงสาวก้าวออกจากเซฟโซนของตัวเอง เธอก็รู้สึกอาลัยอาวรณ์กับที่นี่แต่เธอไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อได้จริงๆ เพราะเธอไม่อยากเกลียดแดนไทยไปมากกว่านี้ เขาคือความรักครั้งแรกของเธอ รักที่เธอไม่กล้าบอกใคร รักที่เธอไม่หวังจะได้ครอบครอง แต่เหมือนกับว่าคุณจักรพันธ์และคุณวลัยภรณ์รู้ ท่านทั้งสองเลยเขียนพินัยกรรมออกมาแบบนี้
แต่มาวันนี้เธอกำลังจะเกลียดคนที่เป็นรักแรกของเธอ เพราะฉะนั้นเธอจึงเลือกที่จะเดินจากไป ก่อนที่เธอจะรู้สึกเกลียดเขา ลาก่อนบ้านวัฒนะมงคล บ้านที่เธอรักและผูกพันมาก หลังจากนี้เธอคงไม่มีโอกาสได้กลับมาที่นี่
