"ถ้ามินไม่รักแม่ ก็อย่าพูดทำร้ายหัวใจแม่แบบนั้นเลยนะมิน แม่มีหัวใจนะลูก"
เธอแค่นหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน แม้ว่าน้ำตาจะยังคงไหลโรยรินอาบสองพวงแก้มทว่าภายในดวงตากลับไม่มีความรู้สึกอะไรนอกจาก...ความเย็นชา
"แม่ทำอะไรผิดเหรอมิน ทำไมลูกถึง..."
"แม่เหรอ? หึ! ตั้งแต่ฉันเกิดมา ฉันไม่เคยมีแม่พร้อมกันสองคน" เธอแทรกหล่อนขึ้น ทุกครั้งเธอมองผู้หญิงคนนี้หัวใจเธอเจ็บแปลบไม่น้อย เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา
"แม่ไม่รู้หรอกนะว่าแม่เคยทำอะไรให้มินโกรธหรือน้อยใจจนมินพูดแบบนี้ออกมา แม่ขอโทษนะที่ทำให้มินเป็นแบบนี้" หล่อนแสร้งทำหน้าเศร้า ก่อนจะพูดต่อ "หรือเพราะแม่บังคับให้มินแต่งงานกับมาร์คัส มินเลยโกรธแม่ใช่ไหม"
"เลิกแทนตัวเองว่าแม่ได้แล้ว แม่ฉันเขาไม่มีวันกลับมา! เป็นเพราะแก เเกฆ่าแม่ฉัน!"
คามิลล่าโกรธจนตัวสั่น พุ่งเข้าไปผลักผู้หญิงคนนั้นเต็มแรงจนหล่อนล้มลงไปนอนกับพื้น โดยมีคามิล
