เธอนั่งฟังองศาเล่าเรื่องทั้งหมดเงียบๆ สายตามองรูปสองใบในมือผ่านม่านน้ำตาที่เอ่อร้นออกมา ก่อนจะไหลกลอกกลิ้งลงมาตามพวงแก้มนวลใสในที่สุด
เรื่องที่องศาเล่ามาอาจฟังดูไม่น่าเชื่อถือเท่าไร ทว่าหลักฐานในมือทำให้เธอเชื่อเขาไปแล้วเกือบหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ เธอนึกย้อนกลับไปตอนตัวเองเรียนจบแล้วกลับมาไทย เธอรู้สึกว่าแม่เธอทำตัวไม่เหมือนเดิม เพียงเสี้ยววินาทีตอนนั้นยอมรับว่าตัวเธอแอบคิดว่าผู้หญิงคนที่ยืนต่อหน้าไม่ใช่แม่เธอ แต่นั่นเป็นเพียงความคิดชั่วคราวเธอไม่ได้เก็บมาใส่ใจ กระทั่งวันนี้ได้นั่งฟังองศาเล่า มันทำให้เธอเริ่มเทความเชื่อมาทางเขาเกือบร้อย
"แล้วแม่ฉันอยู่ที่ไหน"
"เรื่องนี้ฉันไม่รู้"
"ทำไมนายจะไม่รู้ ทีเรื่องนี้นายยังรู้ได้เลย!" เจ้าของน้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยถามทั้งน้ำตา หัวใจเธอแทบแตกสลายเมื่อรู้ว่าผู้หญิงที่เธอเรียกแม่อยู่ตอนนี้ ความจริงกลับไม่ใช่แม่จริงๆ ของเธอแต่เป็นใครก็ไม่รู้ศัลยกรรมเปลี
