"สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่" คามิลล่าทักทายพ่อแม่สามีด้วยน้ำเสียงใสแจ๋ว รอยยิ้มแสนหวานระบายมาตั้งแต่ประตูทางเข้าห้องรับรอง ความน่ารักน่าเอ็นดูของลูกสะใภ้อดทำให้ทั้งคู่อมยิ้มไม่ได้
"สวัสดีจ้ะหนูมิน สบายดีนะลูก ตามาร์คทำอะไรหนูรึเปล่า"
"ถ้ามาร์คัสทำอะไรลูกสะใภ้พ่อบอกได้เลยนะ พ่อจะจัดการให้"
"...." เขาเมินเฉยต่อประโยคเหล่านั้น ทิ้งตัวนั่งลงข้างคามิลล่าที่กำลังพูดคุยกับพ่อและแม่ของเขาอยู่
"ไม่ค่ะ เขาไม่ได้ทำอะไรมินเลยค่ะ เขาดูแลและเอาใจใส่มินดีมากๆ"
"โล่งอกไปที ได้ยินแบบนี้แม่ก็สบายใจที่ลูกชายแม่กลับมาเป็นคนอีกครั้ง" มาร์คัสตวัดสายตามองลีญาที่นินทาตนในระยะเผาขน แต่เขาไม่ได้ตอบโต้เพราะรู้ตัวเองดี เมื่อก่อนเขาเลวและใจร้ายกับคามิลล่าใครๆ ก็รู้ ไม่แปลกที่แม่เขาจะเป็นห่วงเธอ
"ใจดีกับมินมากๆ นะมาร์คัส ยังไงมินก็เป็นเมียแก" มาร์ลิกเสริม
"เมื่อก่อนผมยอมรับว่าทำไม่ดีกับมินไว้มาก แต่ว่าตอนนี้...ทุกอย
