อันดายืนนิ่งอยู่ในห้องน้ำพักใหญ่ เมื่อได้สติกลับมาและจิตใจสงบลง เธอก็เปิดน้ำสะอาดล้างหน้าตัวเองให้สดชื่น ผ่อนลมหายใจอีกเล็กน้อยและตั้งใจไว้ว่าจะไม่ถามศิลาให้เขากังวลหนักไปกว่านี้
แกร๊ก
เธอเปิดประตูและค่อย ๆ ก้าวขาเรียวออกมาจากห้องน้ำช้า ๆ
พรึ่บ!
"อ๊ะ!?" แต่ทันทีที่เธอก้าวออกมาก็ถูกร่างแกร่งคว้าไปโอบกอดไว้จากด้านหลัง
"คะ...คุณศิลา..." อันดาตกใจเมื่อพบว่าเขาเข้ามาในห้องตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
"อยู่นิ่ง ๆ" น้ำเสียงที่ออกคำสั่งของเขาแสนแผ่วเบาจนใจคนในอ้อมกอดอ่อนยวบ
"ขอกอดสักพัก"
ศิลาโอบกอดเธอไว้ก้มหน้าคมสูดกลิ่นไอกายสาวอยู่ชั่วครู่ ในใจของเขากำลังคิดว่าเธอจะได้ยินเหล่าบทสนทนาเมื่อกี้หรือไม่
"ได้ยินเรื่องที่คุยไหม" เสียงทุ้มกระซิบถาม
อันดานิ่งไปสักพักเธอเม้มปากแน่น แต่ก็ตอบสิ่งที่คิดว่าจะไม่ก่อปัญหาไปมากกว่านี้ เธอกลัวเขาจะต้องมากังวลใจเพราะเธออีก
"มะ...ไม่ได้ยินเลยค่ะ อันอยู่ในห้อ
