แสงแดดช่วงเช้าค่อย ๆ สาดส่องเข้ามาผ่านม่านบางเบา บรรยากาศอบอุ่นกำลังดีเพราะศิลาลดความเย็นจากเครื่องปรับอากาศไว้ตั้งแต่เมื่อคืน
หญิงสาวค่อย ๆ รู้สึกตัวและปรือตาขึ้นช้า ๆ แพขนตากะพริบเล็กน้อยก่อนดวงตาจะฉายภาพเบื้องหน้าชัดเจน อันดารู้สึกดีขึ้นกว่าเมื่อคืนพอสมควร เธอไม่มีไข้แล้ว อาการปวดหัวก็บรรเทาลงไป แค่ยังมีมึน ๆ อื้ออึงในหัวเล็กน้อย
หญิงสาวค่อย ๆ ขยับตัวแต่ก็ตกใจ เมื่อเธอหันหน้ามาอีกฝั่งก็พบว่าศิลานอนตะแคงหลับอยู่ข้างเธอ ลักษณะเหมือนเขาเฝ้าเธอแล้วเผลอหลับไป แขนข้างหนึ่งของเขาวางยาวอยู่บนที่นอนเหนือหัวเธอ ส่วนอีกข้างกุมฝ่ามือของเธอไว้ไม่ห่าง
เหมือนว่าเขาจะเฝ้าเธอทั้งคืนจนไม่ได้นอน ดูจากขอบตาดำ ๆ แบบนั้นก็พอจะรู้ อันดาแอบยิ้มออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
เธอค่อย ๆ พลิกตัวหันมาทางเขาอย่างเบาแรงเพราะกลัวเขาตื่น จากนั้นแอบลอบมองใบหน้าหล่อคมที่หลับตาอยู่เงียบ ๆ
สายตาคู่สวยไล่มองเขาตั้งแต่เรียวคิ้ว
